Ford Mustang Bullit: sloopkogel

2018 was een memorabel jaar voor de Ford Mustang. Na 54 jaar liep het tien miljoenste exemplaar van de band. Net als de allereerste Mustang uit 1964, werd het een witte Convertible. Alleen had de V8 in het nieuwe exemplaar geen 164 maar 460 pk, en geen drietraps ­automaat maar een handgeschakelde zesbak. Diezelfde configuratie treffen we aan bij de Mustang Bullitt, die Ford vorig jaar uitbracht om de vijftigste verjaardag van de gelijknamige film te vieren.

Achtervolgingsscène Ford Mustang Bullitt

In deze met een Oscar bekroonde bioscoopklassieker, speelt Steve ­McQueen lieutenant Frank Bullitt, die in een donkergroene Ford Mustang GT Fastback rijdt. De film is vooral beroemd vanwege de minutenlange achtervolgingsscène waarin Bullitt in zijn Mustang twee ­bad guys in hun Dodge Charger opjaagt.
Tegen het decor van de beroemde heuvelwegen in San Francisco, begeleid door bandengegier, V8-gehamer en rondvliegende wieldeksels zien we de groene, logoloze Mustang de zwarte Charger herhaaldelijk dicht ­naderen, maar telkens rijdt er wel iets of iemand in de weg, zodat een echte ­confrontatie lang uitblijft. Eén van de ­rij-in-de-wegs is een groene Volkswagen Kever, die herhaaldelijk wordt opgevoerd. De ­Oscar-jury vond blijkbaar niet alle ­details even belangrijk ... De achter­volging wordt op de buitenwegen van San Francisco verbeten voortgezet, maar uiteindelijk laten de twee boeven het leven in een crash. Uiteraard bekroond met een ontploffing en de ­bijbehorende Hollywood-vuurzee.

Actie

De vernieuwde Volkswagen ID.4

Ontdek onze krachtige, volledig elektrische SUV met een rijbereik tot 572* km.
En dat voor een vriendenprijs!

Bekijk nu

V8 vs. Jesse Klaver & Rob Jetten

Behalve de groene kleur heeft de ­moderne Mustang Bullitt allerlei historisch verantwoorde details die aan de ­filmauto herinneren. Zo is de galopperende pony uit de chroomgerande grille weggelaten en staat de auto op zwarte lichtmetalen wielen met zilverkleurige velgranden. Dat de wielen met een ­diameter van 19 inch een paar maatjes ­groter zijn dan vroeger, daar hoor je ons niet over klagen. Over de fors uitgevallen remschijven met Brembo-klauwen ­evenmin. Op het kofferdeksel prijkt een Bullitt-logo en binnenin is de witte pookknop de belangrijkste verwijzing naar de McQueen-Mustang. De nostalgisch aandoende stoelbekleding is niet typisch voor de Bullitt-editie, de groene stiksels zijn dat wel.

Kippenvelmodus

Hoezeer we ook gefascineerd zijn door elektrische auto's, driecilinder turbo­motoren en efficiënte hybrides, warm krijgen we het er meestal niet van. Maar zodra we de genotsknop van de Mustang met het opschrift ENGINE START indrukken, gaan onze nekharen overeind staan en schiet onze huid in de kippenvelmodus. Er is maar weinig dat tegen de oerknal van een V8 op kan, en we kunnen ons dan ook niet voorstellen dat er één Mustang-eigenaar is die zijn auto start in de beschikbare stille modus. Tenzij je naast Jesse Klaver of Rob Jetten woont, natuurlijk …

Getunede V8 Mustang Bullitt

Even na de koude start loopt de tot 460 pk getunede ­5,0-liter motor met een verhoogd toerental, terwijl hij de frisse ochtendlucht gretig door zijn open luchtfilter naar binnen zuigt. Afhankelijk van de ruimte in je straat, is elegant wegrijden nog een hele kunst. Met een draaicirkel waar alleen een Boeing 747 jaloers op is, moet je een paar keer ­steken voordat je kunt vertrekken.

Mustang verleent staatssteun

Op een sukkeldrafje begeven we ons vanuit de bebouwde kom naar provinciale wegen, waar we de teugels een beetje kunnen laten vieren. Ondertussen knijpen we met genoegen in het dikke, met zacht keer beklede stuur. ­Tegelijkertijd ergeren we ons aan de moeizaam te verstellen rugleuning en fronsen we de wenkbrauwen over de typisch Amerikaanse smeltkroes van mooie en spotgoedkope interieur­materialen.
Bijna vervallen we in de klassieke denkfout die bijna iedere Nederlander maakt wanneer de prijs van de Mustang wordt genoemd. Honderdtweeëntwintigduizend euro?! Dat zou je niet zeggen. Maar ruim de helft van dat geld vloeit in de vorm van bpm rechtstreeks in de diepe zakken van het ministerie van ­Financiën. Tja, dat krijg je hier met een CO2-uitstoot van 277 g/km. Bij onze ­zuiderburen doen ze daar niet zo lullig over. Daar kost de Mustang Bullitt een behapbare 52.850 euro, waarmee hij in dezelfde prijsklasse valt als bijvoorbeeld een Volvo XC60 T5 AWD (250 pk).

Ford Mustang als held van de straat

Tja, het Amerikaanse feestbeest is nu eenmaal een flagrante schender van alle uitstootgeboden en derhalve niet ­welkom in de EV-gelische kerk. Anders dan die andere sportwagenicoon, de Porsche 911, is de ­Mustang vanouds een held van de straat, een blue collar hero die zijn eigen weg gaat. Elk viaduct, elke tunnel en ­iedere geluidswand is zijn kathedraal en hij brult zijn achtcilinder benzine­geloof passioneel in het rond. Bij ­liefhebbers gaat dit donkerbruine ­gospel erin als zoete koek. We grijpen de witte pookknop beet en zetten hem een tandje lager. Vervolgens worden we ­getrakteerd op een luidruchtige portie tussengas. We zwepen de motor nog wat verder op en brullen schaterend met hem mee, verrukt door de uitlaatploffen die het opschakelen vergezellen. Onze ziel is verkocht …

Als een Abrams-tank

Alle V8-geweld ten spijt, rijdt de Ford ­Mustang Bullitt verrassend modern. De ­besturing is vrij direct en biedt - zeker in de sportstand - voldoende gevoel. Je kunt de auto mooi plaatsen, waarbij je de achterkant met beleid kunt laten kwispelen, zonder dat het snel gierend uit de klauwen loopt. Afhankelijk van de rij­modus varieert het veercomfort van comfortabel-stevig tot comfortabel-iets-steviger. Drempels in 80 km/h-­wegen die je in de meeste auto's beslist niet sneller moet nemen dan met 60 km/h, daar bulldozert de Mustang onaangedaan overheen als een Abrams-tank over een stapel sloop­auto's. ­Snaarstrak. Met dank aan de adaptieve Magneride-schokdempers.

Ev'rybody loves The Stang

Vonden we in de jaren 50 en 60 nog alles wat uit Amerika kwam 'te gek', ­tegenwoordig zijn we wat kritischer. Maar everybody loves the 'Stang. ­Behoudens de bedenkers van de CO2-taks, natuurlijk. O ja, en die meneer van zekere leeftijd in een grijze Opel Zafira die ons hoofdschuddend gadeslaat. ­Verder is iedereen enthousiast. Op de parkeerplaats bij de supermarkt maken voorbijgangers selfies met de Bullitt, een stel in een bejaarde Ford Mondeo komt me achterna en complimenteert me ­uitgebreid met 'mijn' mooie auto.

Mustang als geslaagd staaltje retrodesign

We kunnen hun geen ongelijk geven. Samen met de Fiat 500 en de eerste New Mini is de huidige Ford Mustang het meest geslaagde voorbeeld van ­retrodesign dat we ­kennen. Modern, maar herkenbaar uit duizenden. Dat wordt bevestigd door de ­reacties; ­hoewel er, behalve op de wielen, geen Mustang-logo te bekennen is, zien ­vrijwel alle voorbijgangers onmiddellijk waarmee ze te maken hebben. Onderweg oogsten we regelmatig opgestoken duimen. Vooral als we bij een tunneltje een beetje tussengas geven. Soms roept de Mustang Bullitt minder gewenste ­reacties op, zoals van de jongen in een rode Volkswagen Golf GTI, die vreselijk zijn best doet om ons uit te dagen tot een achtervolging. Zeker te veel films ­gekeken …