De elektrische Honda E is om op te vreten

Sommige auto's zijn om op te vreten. Je wilt ze meteen hebben, zonder dat je kijkt naar kosten of praktische bruikbaarheid. De Honda E is zo'n auto. Hij heeft een retrodesign, zonder dat het een exacte kopie is van een Honda uit vervlogen tijden. Tegelijk is het interieur modern, met displays in felle kleuren over de hele breedte van het interieur. Over CO2-uitstoot hoef je je tijdens het rijden niet druk te maken, over alle connectivity-mogelijkheden evenmin.

Tropisch aquarium aan boord

De Honda E heeft liefst vijf kleurenschermen. De buitenste twee tonen de beelden van de buitenspiegelcamera's, het display voor de bestuurder dient als instrumentencluster en de twee rechts ervan zijn multifunctioneel. Je kunt er het infotainmentsysteem mee bedienen, films op afspelen, je sociale media op checken, en nog veel meer. Honda heeft een soort screensaverfunctie ingebouwd, waarbij je - Honda heeft humor - een tropisch aquarium op de twee schermen kunt laten afbeelden. Het is zelfs mogelijk om te kiezen wat voor soort aquarium het moet worden (er is keuze uit drie) en welke vissen er in rond mogen zwemmen. Denk je dat Finding Nemo je te veel afleidt? Geen nood. Volgens Honda schakelt de bewegende wallpaper zichzelf uit als de auto in beweging komt.

De uitrusting van de Honda E (vanaf 35.330 euro) is riant. Je hoeft niet bij te betalen voor stoelverwarming, navigatie en alle online functies. Onze Honda E is een Advance-uitvoering (3000 euro duurder) en kan zichzelf inparkeren. De digitale buitenspiegels zijn meer dan een gimmick: ze werken prima. Dat hebben we bij concurrenten wel eens anders gezien.

De Honda E is een kleine auto, hij is maar 3,90 meter lang en 1,75 meter breed. Stel je daarom niet te veel voor van de ruimte. Voorin zit je prima, maar de achterbank is vooral geschikt voor kinderen. De beste plek is dan ook achter het stuur.

Besturing als een kart

Kijk je naar de techniek van de Honda E, dan lijkt alles op dynamiek gericht. De motor ligt achterin en de auto heeft achterwielaandrijving. Het gewicht wordt keurig over de voor- en de achteras verdeeld, terwijl het zwaartepunt laag ligt. Tijdens het rijden stelt de Honda niet teleur, er is geen compacte auto die leuker is in bochten. We krijgen toch weer de associatie met een kart, wat deels aan de directe besturing te danken is. Zelfs rond de middenstand is de besturing direct, verder geeft hij een uitstekende feedback over de toestand van het wegdek. In de stad word je dan weer blij van de kleine draaicirkel van 8,6 meter. Zelfs nauwe steegjes en half op de weg geparkeerde vrachtwagens hoeven geen beletsel te vormen.

Bij de stoplichtsprint hoeft de Honda E Advance niemand te vrezen: zijn elektromotor is goed voor 154 pk en 315 Nm. Even met je ogen knipperen en je rijdt al 50 km/h. De standaardsprint naar 100 km/h duurt maar 8,3 seconden. De topsnelheid is 145 km/h - niet overdadig, maar uiteraard ruim voldoende om vlot mee te komen in het Nederlandse en Belgische verkeer. Ondanks zijn prima prestaties, is de Honda geen lichtgewicht. Hij weegt 1452 kilo.

Lege accu al na 170 kilometer

De accu van de Honda heeft een capaciteit van 35,5 kWh, waardoor de actieradius niet hoger komt dan 220 kilometer. Tijdens onze test kwamen we tot een stroomverbruik van 19 kWh/100 km en dat zou betekenen dat je al na 170 kilometer met een lege accu staat. Dat zijn waarden waarvan de aloude range anxiety de kop weer opsteekt. Vooral als je veel snelwegkilometers maakt, gaat het heel hard met de actieradius. In de stad is de Honda beter op zijn plek. Als de accu leeg is, duurt het ruim 5 uur (wallbox of laadpaal) om hem weer op te laden. Hang je hem thuis aan het gewone stopcontact, dan moet je geduld hebben: er gaan 18 uur voorbij. Dat heeft niet met de trage Honda-accu te maken, het ligt vooral aan de capaciteit van het stopcontact. Aan de snellader duurt het ongeveer een halfuur voordat de accu 80 procent is opgeladen.

En dan begint het grote rekenen. Onze Honda E Advance kost 38.330 euro. Daarmee is hij nog duurder dan een Peugeot e-208, en die auto heeft een grotere accucapaciteit (50 kWh) en een langer rijbereik (340 km). Ook met een luxe aangeklede en vergelijkbaar geprijsde Renault Zoe kom je aanmerkelijk verder, bijna 400 kilometer. Maar deze auto's beheersen de kunsten van het verleiden minder goed dan de Honda. In Japan hebben ze heel goed door dat mensen lang niet altijd beslissingen nemen met hun verstand.

Conclusie

De Honda E zou wel eens een cultauto kunnen worden. Het interieur is hypermodern en bevat geinige gimmicks. Eigenlijk is er maar één heel groot nadeel aan de auto en dat is zijn zeer beperkte actieradius (in combinatie met een hoge prijs). Ook zijn ruimte houdt niet over, maar dat is bij de (Franse) concurrentie evenmin een sterk punt. Pleister op de wonde: een zeer omvangrijke standaarduitrusting. En bij welke auto krijg je nu een gratis aquarium?