Waarom Laura het soms heel warm krijgt van haar Alfa Giulietta
Laura heeft een zwak voor Italiaanse auto's. Ze droomt eigenlijk van een Alfa Romeo 4C, maar in afwachting van het juiste lot uit de loterij, rijdt ze nu met veel plezier in een rode Alfa Giulietta. Soms krijgt ze het er warm van ...
"Dat rauwe geluid direct achter je hoofd, de lichtvoetigheid en het ontwerp - fantastisch! Toen ging ik echt overstag.” Voor alle duidelijkheid, Laura heeft het nu niet over haar Giulietta, maar haalt herinneringen op aan haar rit met de Alfa 4C, die ervoor zorgde dat ze haar hart definitief verloor aan auto's uit Italië.
Helaas was ze na die unieke ervaring weer ‘veroordeeld’ tot haar eerste auto. Ook een Italiaan, maar dan een van de bescheiden soort: een Fiat Cinquecento. Een straf vond ze dat niet, bovendien mag je een gegeven paard niet in de bek kijken - ze had de Cinquecento voor haar verjaardag gekregen van haar toenmalige vriend en huidige echtgenoot.
Bespaar nu tijdelijk tot 60 euro per jaar!
“Reed ik daar met m'n 39 pk ineens tussen de dikke Porsches!”
“Ik heb ’m vier jaar gehad en in die tijd hebben we er best bizarre dingen mee gedaan. Zo zijn we ermee naar Londen gereden om een concert van The Rolling Stones bij te wonen.
Ook heb ik ’m gebruikt voor een cursus gevorderde rijvaardigheid op Zandvoort. Reed ik daar over het circuit tussen de dikke Porsches in mijn koekblikje met 39 pk! Er stond ook nog eens heel veel wind, zodat ik op het rechte stuk de honderd niet eens haalde. En zelfs die schamele 39 pk had ik op een gegeven moment niet meer, doordat de koppakking kapotging.”
Benauwd in een blikken doosje
Na vervanging van de koppakking mocht de Cinquecento nog even blijven, totdat verandering van werk betekende dat Laura veel meer woon-werkkilometers ging maken. Dat vond ze toch een tikje benauwd in zo’n ‘blikken doosje’ uit 1994: “Hij had niet eens een airbag - er zat zelfs geen dashboardkastje in! En op de dag dat we hem wegdeden, ontdekten we toevallig ook dat er een groot roestgat in zat …”
'Italianen mooier en stijlvoller dan gemiddeld'
Als vervanger kwam er een lichtblauwe Lancia Ypsilon Argento uit 2004 - ook lekker compact, maar wel een stuk moderner en veiliger dan de Fiat. Dat het weer een Italiaan moest worden, stond wel vast: “Wat ik leuk vind aan bijna alle Italiaanse auto’s, is dat ze een echt eigen karakter hebben; ze zijn een beetje anders dan anders. Bovendien zijn ze vaak net wat mooier en stijlvoller dan gemiddeld.” En zo kwam er opnieuw een compacte Italiaan.
“Het gekke van oudere Ypsilons is dat niemand ze wil hebben, omdat iedereen ten onterechte denkt dat ze onbetrouwbaar zijn. Daardoor was ook mijn Yp lekker betaalbaar. Terwijl ik wel over allerlei luxe beschikte die ik niet gewend was: airco, elektrische raampjes en blauw alcantara. Echt een heel leuke auto.”
Lancia Ypsilon total loss
Helaas ging het eind 2023 behoorlijk mis met de Ypsilon. Op een provinciale weg kreeg Laura geen voorrang van iemand die naar eigen zeggen voor het eerst achter het stuur van een automaat zat … Hij had beter even op een afgesloten terrein kunnen oefenen, want nu had-ie waarschijnlijk per abuis het gas ingetrapt terwijl hij de rem had moeten indrukken.
Het resultaat was een flinke klapper, waarbij de Ypsilon total loss raakte en Laura er op hardhandige wijze achter kwam dat de airbagsensor defect was. “Eerst dacht ik dat het met mijzelf wel meeviel, maar ik heb helaas nog steeds last van de impact.”
Gevallen voor de Alfa Brera
Na de aanrijding was de Ypsilon klaar voor de sloop en dus moest er een andere auto komen. Een Alfa Romeo 4C zat er niet in - tweedehands zijn ze nog duurder dan nieuw. Je moet al snel 80 mille neertellen. Maar geen nood, ondertussen was Laura ook gevallen voor de Alfa Romeo Brera.
Meer youngtimer-verhalen lezen? Meld je aan voor de nieuwsbrief!
“Ik weet dat autojournalisten heel kritisch waren over die auto, maar dat boeide me niet. Want die looks … Ik vind ’m er simpelweg geweldig uitzien. Maar helaas bleek de Brera niet bij me te passen. Het glasoppervlak is beperkt, waardoor ik me er nogal opgesloten in voelde en heel weinig zicht rondom had.”
Achterlichten al liggende negens
Nadat ze de Brera van haar lijstje had geschrapt, herinnerde Laura zich dat ze de Giulietta lang geleden al eens had proefgereden en hoe goed dat eigenlijk was bevallen.
“En naarmate ik meer foto’s bekeek, vond ik hem eigenlijk steeds mooier. De combinatie van zachte rondingen en scherpe vouwen in de motorkap en de flanken, de typische Alfa-grille en de led-achterlichten die aan liggende negens doen denken, maken de Giulietta tot een heel herkenbare auto. En in mijn herinnering reed-ie ook nog eens heel fijn.”
Alfa Giulietta dynamischer dan Fiat Bravo en Lancia Delta
We geven Laura volkomen gelijk, al weten we dat de opvolger van de Alfa 147 veel techniek deelde met de Fiat Bravo en de Lancia Delta van vijftien jaar geleden. Door aanpassingen aan het onderstel, stuurt de Giulietta echter een stuk dynamischer dan z’n concernbroeders.
Om dit te benadrukken, gaf Alfa Romeo hem - net als de in 2008 geïntroduceerde Mito, een DNA-knop. Hiermee kun je het rijkarakter op je wensen en de verkeersomstandigheden afstemmen: Dynamic, Normal of All-Weather.
Dikste 1.4 met 170 pk
Als instapmotor lepelde Alfa Romeo een viercilinder van 1,4 liter in de Giulietta, die ondanks een turbootje slechts 105 pk ophoestte. Daarna kwam een licht gekietelde versie met 120 pk. Laura ging echter voor de dikste variant van de 1.4, goed voor een vermogen van 170 pk.
Dat extra vermogen is te danken aan het MultiAir-systeem voor variabele kleptiming. Dat zorgt voor een hogere efficiency, maar ook voor meer power. Doordat het MultiAir-systeem de kleppen hydraulisch, met behulp van de motorolie bedient, is het gevoelig voor vervuilde of verkeerde olie. De topversie QV met de 1750 cc-turbomotor en 240 pk, werd pas leverbaar in 2016.
Lastige zoektocht naar de juiste Giulietta
Begin 2024 was de kogel door de kerk, de zoektocht naar een Giulietta kon beginnen. Daarbij had Laura een paar harde eisen. De auto moest rood of blauw zijn, leren bekleding hebben en bij voorkeur ook stoelverwarming. Op motorisch gebied ging de voorkeur uit naar de 1.4 T met 170 pk. Uiteraard handgeschakeld.
Met dat eisenpakket in het achterhoofd, werd de zoektocht nog een hele opgave. Niet alleen omdat de meeste Nederlandse Giulietta’s grijs of zwart zijn, maar ook omdat een aantoonbare onderhoudsgeschiedenis eveneens op Laura’s boodschappenlijstje stond.
Zwart leer, rode stiksels
Uiteindelijk vond ze haar rode droom-Giulietta in Limburg. Met volledig ingevuld onderhoudsboekje, slechts zo’n 145.000 kilometer op de teller en een zwart leren interieur met rode stiksels. Alleen de begeerde stoelverwarming ontbrak.
Die kun je natuurlijk achteraf laten inbouwen, maar dat gaat niet gebeuren: “Nee, dat vind ik niks, dan is-ie niet origineel meer, dus ik aanvaard mijn lot, haha. Ik heb nog wel een blauwe Giulietta met een rood leren interieur én stoelverwarming overwogen, maar die kwam uit 2016 en was echt heel veel duurder.
“Toen-ie net terug was van de detailer, durfde ik er haast niet in te rijden.”
Wat trouwens ook wel heel fijn is aan deze rode, is dat de vorige eigenaar hem tien jaar heeft gehad. Je kunt ook wel zien dat er goed voor is gezorgd. Zeker nadat ik hem door de detailer onder handen heb laten nemen. Toen-ie net terug was, durfde ik er haast niet in te rijden; hij is echt als nieuw! Ook komen details als de verchroomde deurgrepen en de zilverkleurige spiegels extra mooi uit en tegelijkertijd vind ik ’m ook nog heel actueel ogen.”
'Prehistorisch' klapscherm
Ook het interieur van de Giulietta mag er zijn. Behalve met z’n fraaie leren bekleding verleidt de Italiaan je met grote, chique knoppen voor de klimaatregeling en uiteraard met de typische Alfa-kokers voor het instrumentarium. Aan het bijna aandoenlijke klapscherm van het navigatiesysteem zie je nog het duidelijkst dat de auto al aardig op leeftijd is.
Laura: “Ja, het infotainment is een heel hoofdstuk, zoals je wel kunt verwachten bij een Italiaan. Dat schermpje is natuurlijk prehistorisch. Het heeft een aantal onhandige en onbegrijpelijke knoppen en het werkt absoluut niet intuïtief. Ik heb diverse YouTube-filmpjes moeten bekijken om eruit te komen hoe alles werkt."
Kleine kwaaltjes
Alleen de cd-speler hebben we nog niet aan de praat gekregen. Maar dat soort kleine kwaaltjes vergeef ik ’m graag. Dat is ook wel een beetje de charme van een oudere auto. Ik ben allang blij dat ik handsfree kan bellen en geen oortjes meer hoef in te doen en ook de parkeersensoren achter zijn heel handig.”
“Laatst dacht de klimaatregeling dat het -35 graden was. Dus gingen wij kapot van de hitte.”
Verder heeft de Giulietta wel mooi moderne gemakken als cruisecontrol en automatische klimaatregeling aan boord. Al werkt die laatste ook nog niet helemaal zoals het hoort … “Ja, dat is ook nog wel een dingetje. Normaal reageert zo’n systeem op het binnenklimaat, maar bij mijn Alfa lijkt het te werken op de buitentemperatuur. En nu wil het feit dat de bijbehorende sensor nogal wat tijd nodig heeft om te constateren hoe warm of koud het is.
Laatst was het buiten 5 graden Celsius, maar de auto dacht dat het -35 was. Dus wij gingen in de auto kapot van de hitte. Dat is ook één van die Italiaanse kwaaltjes die je bij deze auto kunt tegenkomen, haha. Dat moet nog even gefikst worden."
Geen piepjes waar je kierewiet van wordt
Een ander typisch Giulietta-dingetje is al wel verholpen: een breuk in de kabel naar de achterklep, die onder meer naar de ruitenwissermotor gaat. Maar goed, bij een auto van deze leeftijd heb ik tenminste geen last van al die waarschuwingspiepjes waar je helemaal kierewiet van wordt.”
Niet origineel: dubbele uitlaat
Het is overigens zeker niet alleen het uiterlijk schoon van de Giulietta waar Laura blij van wordt. “Het gaat bij deze auto ook zeker om de rijbeleving. Zo heeft-ie echt een heel lekker geluid. Dat is mede te danken aan de dubbele uitlaat. Dat is het enige dat niet origineel is, maar het is wel heel stijlvol gedaan. Hij heeft dan ook de onderbumper van een Giulietta QV.
“Met die extra uitlaat klinkt-ie best opzwepend.”
Met die extra uitlaat klinkt-ie best opzwepend en als je tijdens het rijden de DNA-module van Normal in Dynamic zet, dan voel je meteen, bám, dat de auto veel strakker en responsiever wordt. Dat is echt heel lekker! En met z’n 170 pk is-ie ook best vlot. In elk geval een stuk vlotter dan een Fiat Cinquecento met een kapotte koppakking, haha!"
Alfa-liefhebbers zwaaien naar elkaar
Wat me sinds ik de Giulietta heb trouwens ook is opgevallen, is dat Alfa-liefhebbers naar elkaar zwaaien. Dat vind ik zo leuk! Aan de andere kant kan het ook ongemakkelijk zijn als je iemand tegenkomt die toevallig in een Alfa terecht is gekomen en niet terugzwaait … Een buurman van mijn ouders is trouwens ook een echte Alfist. Toen ik de Giulietta voor het eerst aan mijn ouders liet zien, kwam die man meteen naar buiten gesprint om de auto te bekijken.”
Roadtrip naar Italië wordt nog harde strijd
Staan er nog mooie toertochten met de Giulietta gepland, Laura? “Heel graag zou ik eens een food roadtrip naar Italië willen maken. Via Zwitserland en dan heerlijk over een paar bergpassen rijden en onderweg foto’s maken, want de auto is hartstikke fotogeniek.”
Gezwaai en enthousiaste verhalen
Laura vindt Italië niet alleen tof vanwege het land zelf en het eten, maar ook om de waardering die je daar als toerist ontmoet als je in een mooie Alfa rijdt. “Je wordt er steevast met gezwaai en enthousiaste verhalen begroet. Alleen heeft mijn man ook zijn eigen wagenpark van vijf auto’s, dus als we op roadtrip gaan, wordt dat nog een flinke strijd!”
Bespaar nu tijdelijk tot 60 euro per jaar!
