Hendrik was dolblij met zijn BMW 750i, totdat het op de autobahn vreselijk misging

Wanneer vrachtwagenchauffeur Hendrik (53) over zijn eerste BMW vertelt, begrijpen we meteen waar zijn voorliefde voor het merk vandaan komt. In de jaren 90 reed hij ruim vier jaar in een BMW 323i (E21) uit 1982. Het was de topversie van de eerste 3-serie en met zijn 143 pk sterke zes-in-lijn at-ie GTI’tjes als ontbijt. En na het diner lustte hij nog wel een oudere Porsche 911 als toetje.

Lees al onze youngtimer-reportages en meld je aan voor de nieuwsbrief!

De vernieuwde Volkswagen T-Cross

Rij nu de stoere Volkswagen T-Cross. Ideaal voor in de stad met genoeg ruimte voor vakantie.
En dat voor een vriendenprijs!

Bekijk nu

Over GTI’tjes en Porsches gesproken, ook die kom je tegen in Hendriks auto­portfolio. “Ooit had ik een Volkswagen Golf II GTI 16V. Toen ik daarmee voor het eerst naar een GTI-­meeting ging, stond-ie tussen allemaal zwaar getunede en enorm verlaagde soortgenoten. Op een gegeven moment riep iemand: ‘Van wie is die Golf Country?’ Hahaha."

Lees ook Frans rijdt zó met zijn 33 jaar oude Volkswagen Golf II naar Italië: "Daar gebeurt niks mee"

'Van wie is die Golf Country?'

"Mijn zelfvertrouwen werd er niet beter op toen die andere lui begonnen over de topsnelheden van hun Golf GTI 16V. Volgens de meesten was 220 km/h makkelijk haalbaar. Terwijl die van mij maar net de 200 aantikte. Wat bleek nou, de originele versnellingsbak was ooit vervangen door eentje van een Volkswagen Golf 1.3. Die heeft veel kortere overbrengingen." 

"Daarmee vlóóg-ie naar de 100, maar zat de toerenteller bij 200 km/h al dik in het rood. Nadat we er het juiste type bak in hadden gehangen, werd de top hoger en het verbruik stukken lager. Stoplichtsprintjes verliepen dan weer minder spectaculair.”

Porsche 911 Turbo

Maar hoe zit het met die 911, Hendrik? “Ik had er eentje uit 1992, van de laatste generatie met luchtgekoelde motor dus, en dan een Turbo. Geweldig ding, maar ik heb hem vrij snel weer te koop gezet. ‘Wegens gezondheidsredenen’, had ik in de advertentie gezet. Toen mensen uit m’n omgeving voorzichtig vroegen of ik misschien ernstig ziek was, zei ik ‘Nee hoor, het gaat hartstikke goed, maar als ik deze auto langer houd, blijft dat niet zo.’ Dat ding was zo verschrikkelijk snel!”

“Nee, ik was niet ziek, maar als ik die Porsche 911 hield, dan zou dat niet lang meer duren. ”

Hendrik is dus meermaals vreemdgegaan, maar in zijn lijstje met auto’s komen toch vooral BMW’s voor. Buiten zijn huidige 750i, was zijn Alpina B10 Bi-Turbo (E34) waarschijnlijk de meest exclusieve, maar die werd helaas gejat. Zijn BMW 535i (eveneens E34) en 740i (E38) mochten er ook zijn.

Lees ook BMW 7-serie: alle 7 generaties, alles wat jij moet weten

De BMW 735i van de E65-generatie - de beruchte Bangle-butt - was een ander verhaal. Want terwijl de E38 bekendstaat als de degelijkste 7-serie ooit, was de E65 een drama. “Daar liep ik op leeg; om de haverklap elektronische problemen. Die heb ik snel weer verruild voor een BMW 528i van de E39-serie. Toen ik die wegdeed, stond er dik 4 ton op de teller, maar hij was niet kapot te krijgen.”

BMW 750i niet geschikt voor lpg

Alleen was die 528i natuurlijk niet de mooie twaalfcilinder die al jaren door Hendriks hoofd spookte. Het duurde tot 2016 voordat hij zijn twaalfcilinder-dagdromen omzette in werkelijkheid. Zijn huidige 750i stond toen bij BMW-specialist Jeroen Pouls in Hardenberg. De auto was z’n carrière in 1996 begonnen als directieauto bij chemieconcern Bayer in Duitsland. 

Vervolgens kwam hij via de tweede eigenaar en een Nederlandse verzamelaar ten slotte in Hardenberg terecht: “Jeroen had hem opgesnord voor een klant die hem wilde laten ombouwen voor lpg, maar daar bleek de auto bij nader inzien toch niet echt geschikt voor. En toen kwam ik in beeld.”

Alpina incognito

Anderhalf jaar lang voelde Hendrik zich de koning te rijk met zijn E38. Niet alleen omdat het volgens hem én de meeste liefhebbers de mooiste 7-serie ooit is, maar ook omdat het niet zomaar een 750i betreft. De auto is afgeleverd door BMW Individual, wat je onder meer ziet aan de overcomplete uitrusting, de exclusieve sportstoelen en het met leer beklede dashboard.

“Toen de naald van de temperatuurmeter omhoogschoot, wist ik meteen: dit is foute boel!”

Of dat nog niet genoeg was, is de auto als één van de slechts vijftien 750i’s ooit, daarna nog voor een krachtkuur naar Alpina geweest. En dan hebben we het niet over een ander chippie, maar over een serieuze vorm van mechanische motortuning. Zo is de motorinhoud opgeboord van 5,4 naar 5,7 liter. Bovendien werden het inlaatsysteem, de cilinderkoppen en de zuigers aangepast. Daardoor steeg het vermogen van 326 naar 387 pk en het koppel van 490 naar 560 Nm.

Uiterlijk was alles bij het oude gebleven, want het was ten slotte geen ‘echte’ Alpina B12, maar ‘slechts’ een getunede BMW. Al was zijn Alpina dan incognito, Hendrik kon zijn geluk niet op. Totdat er tijdens een snelle rit over de autobahn iets gruwelijk misging ...

'Loeisnel en supercomfortabel'

“De auto is loeisnel en tegelijk supercomfortabel. De motor en het onderstel zijn sowieso al fluisterstil, maar hij heeft ook nog gelamineerde zijruiten. Zeker in Duitsland wil je daar graag van genieten. Maar toen ik in Beieren zag dat de naald van de temperatuurmeter ineens omhoogschoot, wist ik meteen: dit is foute boel! En inderdaad, de auto verloor flink wat koelvloeistof."

Getik uit de motorruimte

"Door regelmatig te stoppen en water bij te vullen, hebben we het toch tot aan huis gered. Het laatste stuk kwam er ook een lelijk getik uit de motorruimte. Ik dacht dat het de drijfstanglagers waren, maar het bleek afkomstig van een van de cilinderkoppen. Die zat nog maar nét vast aan het blok. Ik zei nog tegen mijn vriendin: ‘Dit is gewoon een geweldige auto, wat er ook gebeurt, hij laat je nooit staan!’ Thuis hebben we de motor gedemonteerd en overal waar scheuren in kónden zitten, zaten ze ook. Toen heb ik de auto stilgezet en ben ik gaan sparen voor een nieuwe motor. Ik moest en zou hem weer op de weg krijgen.”

0-100 in 4 seconden

Uiteindelijk bleek een verkeerde waterpomp de boosdoener van de oververhitting. Die was wel geschikt voor andere E38’s, maar heeft te weinig koelvermogen voor de twaalfcilinder. Na vier jaar kwam er weer wat licht aan het einde van de twaalfcilinder-tunnel, toen Hendrik dankzij BMW-Alpina-­specialist SPBA in ‘s Gravendeel beslag kon leggen op een andere motor.

“Die had maar 160.000 kilometer gelopen en om mijn auto weer te krijgen zoals hij was, heeft SPBA hem helemaal à la Alpina gemaakt. De vijftraps automaat en de koppelomvormer zijn gereviseerd en de software is aangepast. Daardoor schakelt hij nu veel sneller dan eerst. Volgens Alpina zou hij in 5,8 seconden naar de 100 gaan, maar die van mij hebben we gemeten op een seconde of vier!”

Helemaal à la Alpina

Na die grote operatie zorgde het vinden van de benodigde antipingelsensoren nog voor hoofdbrekens, maar ook dat is gelukt. Toen was je er qua kosten zeker wel een beetje klaar mee? “Niet echt. Want ik wil de auto qua uiterlijk eigenlijk ook helemaal een Alpina B12 maken. De frontspoiler klopt nu al, maar de achterbumper nog niet. Ik heb al wel de goede onderbumper met twee uitsparingen voor de uitlaten, maar die moet nog gemonteerd worden."

Van 18- naar 20-inch

"Verder overweeg ik om de 18-inch wielen te vervangen. Die komen van een B10, maar onder de B12 horen eigenlijk 20-inch wielen. Zonder banden ben je daarvoor al 4000 euro kwijt. En het veercomfort wordt er waarschijnlijk niet beter op. Maar ja, het is wel gaaf, al vindt Lennard Franke van SPBA het jammer dat ik het doe … Eigenlijk mag het uitlaatgeluid ook wel iets zwaarder, maar dan moeten we er speciale einddempers onder zetten. Om de auto helemaal af te maken, moet de roestplek op het linker achterscherm worden aangepakt. Verder wil ik het dak en het kofferdeksel laten spuiten.”

Zwevend over drempels in een BMW 750i

Als vrachtwagenchauffeur maakt Hendrik heel veel kilometers en daarom houdt hij niet zo heel veel tijd over om in zijn 750i te rijden. Met 3000 kilometer per jaar houdt het wel op. Aan de ene kant vindt hij dat jammer, aan de andere kant houdt hij de auto zo wel langer mooi. “Vaak rijd ik over binnenwegen met de cruise­control op 65. Dan zweeft-ie heel mooi over de ­drempels heen.” Uiteraard bezoekt Hendrik ook regelmatig uitjes van de BMW-club, maar je zult zijn 750i nooit tegenkomen op de parkeerplaats van de supermarkt. “Voor je het weet, gooit er iemand een deur tegenaan, en dat vind ik zonde.”

“Zeker als je de bak in de sportstand zet, is het echt een beest.”

Dat Hendrik zuinig op zijn auto is, betekent niet dat hij hem altijd met fluwelen handschoentjes behandelt. “Soms komen er bij het stoplicht best snelle auto’s naast me staan, en dan kan ik de verleiding niet weerstaan om ze even de uitlaten te laten zien. Zeker als je de bak in de sportstand zet, is het echt een beest. En dat verwachten de meesten niet van zo’n bijna 30 jaar oud slagschip. Zolang het wegdek droog is, hoor je de banden niet doorslippen. Maar bij nat weer is dat niet te doen, dan houdt de traction control hem niet. Dan blijven de wielen spinnen tot in de derde versnelling.”

Bankgarantie voor het tanken

We vragen of Hendrik soms niet bang wordt van de benzinerekening. Lachend antwoordt hij: “Ik gooi er altijd benzine van 102 octaan in. Je moet inderdaad bijna een bankgarantie hebben als je de tank van 95 liter volgooit, maar de motor loopt er net wat mooier op. En als je op de snelweg niet harder rijdt dan 120, rijdt-ie tegen de 1 op 11. Een tijdje geleden was dat nog 1 op 5, maar dat kwam doordat er en paar vacuümslangetjes lek waren.”

Ferrari Testarossa blijft ultieme droom

Op de vraag of deze BMW Hendriks absolute droomauto is, klinkt het verrassende antwoord: “Nee ... mijn absolute favoriet is de Ferrari Testarossa en die is onbetaalbaar. Dus dit is absoluut een blijvertje. Toen ik op Facebook had gezet dat de auto technisch klaar was, verklaarden veel mensen me voor gek, omdat ik het geld dat ik erin gestoken had er nooit voor weer zou krijgen. Dat hoeft voor mij ook helemaal niet, ik heb deze auto voor mijn plezier.”

Beenruimte valt tegen

Is er dan helemaal niks dat Hendrik niet goed vindt aan zijn Siebener? “Voor een auto als deze valt de beenruimte achterin wat tegen, maar goed, ze maakten ook de verlengde 750iL. Sterker nog, daar zijn er bijna twee keer zoveel van gebouwd: 15.000 tegen 8000 stuks.”

“De enige auto die ik voor moest laten gaan, was een Tesla Model X.”

Gelukkig mogen wij tijdens de proefrit voorin zitten. In een tijd dat autofabrikanten van de daken schreeuwen dat ze uitsluitend gerecyclede materialen en vegan leer gebruiken, is dit BMW-interieur bijna kinky. Voor al het aanwezige hout is het halve Zwarte Woud gekapt en in het meubilair en de dashboardbekleding is een megastal aan koeienhuiden verwerkt …

Maar de grootste traktatie die Hendriks 750i in huis heeft, is de combinatie van fijngevoelig comfort en grofstoffelijke prestaties. Bij vol gas lijkt de auto de helft van zijn twee ton aan eigengewicht van zich af te werpen en begint-ie een sprint waar geen einde aan komt. In de verte hoor je de V12 gemoedelijk maar vastberaden grommen en bij 180 km/h geloven we wel dat er nog 100 km/h in het vat zit.

Nog niet klaar voor een EV

Hendrik: “De enige auto die ik moest laten voorgaan, was de Tesla Model X van een vriend van mij.” “Maar”, zo voegt hij er glunderend aan toe: “Tegen de 200 begon ik weer op hem in te lopen.” We horen het al, deze V12-rijder is nog niet klaar voor een elektrische auto …

Wil jij ook met je youngtimer in ons gedrukte magazine Auto Review en op onze site? Meld je dan aan via het contactformulier 'Vraag aan de redactie'!

Lees ook Hans over zijn Alfa Romeo 156 GTA: "Na één keer rijden, móést ik 'm hebben!"