Hessel over zijn Audi 100: "Met 170 over de autobahn knallen gaat nog altijd perfect"

Voor de ontmoeting met Hessel en zijn Audi rijden we zo’n 200 kilometer naar het noorden. Tegelijkertijd rijden we in twee uur 33 jaar terug in de tijd. Wanneer we oog in oog staan met de Nauticblauwe Audi 100 C3, voelt het alsof we in maart 1990 zijn beland. De dag dat deze origineel Nederlandse Audi 100 2.3E CD op kenteken werd gezet. Het is het jaar dat het derde Kabinet Lubbers de scepter zwaait, maar ook het jaar van de vrijlating van ANC-leider Nelson Mandela en de hereniging van Duitsland. 

Nieuw, tweedehands of youngtimer? Met onze nieuwsbrief blijf je bij over auto's in alle leeftijden.

Miljoenen Nederlanders zitten wekelijks aan de buis gekluisterd voor Medisch Centrum West en Ook dat Nog! En op zondag liggen we na Studio Sport te rollebollen van het lachen om de heren van Jiskefet. Grappen die nu politiek zwaar incorrect zijn, kunnen nog gewoon, foute wielen zijn in die tijd daarentegen onvindbaar. 

Je had ook helemaal geen 21 inch nodig om indruk op je buurman te maken. Daarvoor had je genoeg aan keurig 15-inch lichtmetaal en 136 pk. Dat vermogen klinkt bescheiden, maar het komt wel uit een motortype dat tegenwoordig nóg zeldzamer is dan destijds: een heuse vijfcilinder. De Volvo 850 liet nog ruim een jaar op zich wachten en naast Audi was ­Mercedes het enige merk met een vijfpitter in zijn assortiment.

“Met zijn automatische airco was deze Audi 100 in 1990 een peperduur luxepaard.”

Dikke laag vuil als bescherming van de lak

Dat we ons zo snel terug wanen in 1990, heeft alles te maken met de smetteloze staat van de YG-82-BK. Er staat 288.000 kilometer op de teller, maar de Audi oogt alsof-ie vandaag uit de showroom is komen rollen. En dat terwijl hij nog grotendeels in zijn eerste lak zit. Die auto is zeker zijn leven lang ­vertroeteld en gepoetst? Onze vraag doet Hessel schaterlachen. “Nee hoor, de man die er jarenlang in reed, waste hem volgens mij nooit. Blijkbaar is een dikke laag vuil ook goed voor de conservering van de lak.”

De vernieuwde Volkswagen T-Cross

Rij nu de stoere Volkswagen T-Cross. Ideaal voor in de stad met genoeg ruimte voor vakantie.
En dat voor een vriendenprijs!

Bekijk nu

Unieke uitvoering

De blauwe Audi is trouwens niet alleen bijzonder vanwege zijn smetteloze staat. Ook de uitvoering is vrij uniek, zeker voor een origineel Nederlands exemplaar. Met de 2,3-liter vijfcilinder motor, Serret-velours bekleding, vier elektrisch bediende ruiten en een automatische airco, was dit in 1990 een peperduur luxepaard (nieuwprijs omgerekend 30.262 euro) tussen doorgaans karig uitgevoerde 100’s, Golfjes II en Kadetts E. Hoe kom je aan zo’n bijzondere auto? Hessel neemt met plezier plaats op de praatstoel.

Typische leaseauto: Audi 100 op lpg

“Mijn vader was in die tijd Audi-Volkswagen-­specialist en kocht voor de vakantie altijd een tweedehands auto om de caravan te trekken. Meestal een vijfcilinder. Rond Koninginnedag 1993 schafte hij deze Audi 100 aan. Er zat een lpg-installatie in en ­volgens mij kwam hij terug uit de lease. In 1990 zat de nieuwe 100 eraan te komen en om de verkoop van het uitloopmodel nog een beetje op peil te houden, kwam Audi met een paar extra luxe uitvoeringen." 

"In Duitsland heetten die Comfort en Sport, maar de Nederlandse importeur herintroduceerde de oude handelsbenamingen van voor de facelift uit 1988. Dit is de CD, de tegenhanger van de Duitse Comfort-versie, maar dan met klimaatregeling in plaats van een schuifdak. Voor mij als 14-jarige autogek, was dat een hele belevenis: onze eerste auto met airco! En die karakteristieke lichtmetalen velgen vond ik ook fantastisch.”

“Dankzij het Leichtbau-principe was de Audi 100 C3 30 kilo lichter dan zijn voorganger.”

'Auto voor het jaar 2000'

Dat de jonge Hessel onder de indruk was van deze Audi, was niet onlogisch. Want hoewel het model in 1993 al drie jaar uit productie was, zag het er allerminst verouderd uit. Bij zijn introductie in 1982 was deze Audi 100 dan ook hypermodern. Een paar jaar eerder had het West-Duitse ministerie van Onderzoek de Duitse auto-industrie namelijk uitgedaagd om de ‘Auto voor het Jaar 2000’ te bouwen. Bij de prestigegevoelige ontwikkelingschef en Porsche-nazaat Ferdinand Piëch was die uitdaging niet aan dovemansoren gericht. In 1981 toonde Audi op de internationale autoshow van Frankfurt het resultaat van zijn inspanningen: de Audi Forschungsauto.

Audi 100 C3 vestigt stroomlijnrecord

Een jaar later was de definitieve 100 klaar, met een Cw-waarde van 0,30, een record. Die was in de eerste plaats bereikt door het aalgladde ontwerp, zonder allerlei versiersels die de luchtstroom verstoorden. Zelfs de wieldoppen en lichtmetalen wielen waren aerodynamisch. Daarnaast kende de Audi 100 C3 tal van kleine, slimme details. 

Zo waren de gebruikelijke regengoten weg­gemoffeld en waren de naden tussen de ­carrosseriedelen ongekend smal en lagen de ruiten bijna vlak tegen de ruitstijlen. Ook de aan de bovenkant afgeplatte achterste wielkasten en de vlakke bodem leverden een bijdrage. Gewichtsbesparing was eveneens belangrijk, zo was de reservewielkuip in de kofferbakbodem van kunststof. Dankzij het Leichtbau-principe was het basismodel 30 kilo lichter dan zijn voorganger.

Doorverkocht aan trouwe klant

Direct na de vakantie in 1993 heeft Hessel niet veel ritjes meer op het voluptueuze velours van de blauwe 100 mogen door­brengen. Vond Terpstra senior de auto niet goed genoeg? Hessel: “Jawel hoor, maar nog voordat we op vakantie gingen, had-ie de auto verkocht aan trouwe klant. De eveneens Nautic-blauwe 100 uit 1987 van de man was net total loss gereden. Deze meneer Mollema was er zelf goed vanaf gekomen en wilde snel weer een andere Audi 100 hebben. Daarbij liet hij zijn oog op onze blauwe vallen. ‘Dat kan wel’, zei mijn vader, ‘maar we moeten er eerst mee op vakantie’."

Roken in de auto

"Lachen, hè, dat zoiets toen nog kon. Maar meneer Mollema was de moeilijkste niet. Ik zie hem nog zo voor me: een lange, slanke man met een weelderige bos grijs haar en hij rookte mentholsigaretten van Belinda - ook in de auto. Toen hij zijn Audi op een gegeven moment voor een onderhoudsbeurt bracht, gaf hij aan dat de ruitenwisserbladen vervangen moesten worden, omdat ze de voorruit niet meer goed schoon kregen. Maar dat kwam dus door de nicotine-aanslag aan de ­binnenkant, haha. Daar hebben we heel wat schoonmaakdoekjes op versleten.”

Ingeruild voor een Volkswagen Passat V5

Ook toen Hessel wat ouder werd en bij zijn vader in de zaak kwam werken, was meneer Mollema nog steeds klant en bleef hij de blauwe Audi 100 rijden. Telkens als de auto voor onderhoud kwam, vroeg Hessel langs zijn neus weg of het niet eens tijd was voor iets nieuwers. In 2004 was het eindelijk zo ver en ruilde meneer Mollema zijn 100 in voor een Volkswagen Passat V5, want hij wilde wel een vijfcilinder blijven rijden.

Hessel: "Daarna kon ik de auto overnemen, en kon ik hem helemaal naar mijn zin te maken. Het interieur was nog perfect - blijkbaar gaf die nicotinelaag ook een goede bescherming, haha. Vanwege deukjes heb ik het linker voorscherm en het rechter voorportier opnieuw gespoten. Verder heb ik de carrosserie alleen laten polijsten." 

"Ook de wielen zijn opgeknapt en de lpg-installatie heb ik gedemonteerd, want ik gebruikte de auto toch puur voor de hobby. Wel heb ik me in mijn jonge jaren helemaal uitgeleefd met het inbouwen van een originele Audi-­cruisecontrol, een boordcomputer en een middenarmsteun. Ook heb ik de voorbumper vervangen door een exemplaar met mistlampen.”

In het begin reed Hessel regelmatig met zijn nieuwe aanwinst. “In 2005 ben ik er met mijn toenmalige vriendin, mijn huidige vrouw - mee op vakantie geweest naar ­Slovenië en Oostenrijk. Tijdens die reis ­hebben we in Ingolstadt ook nog het festival ter gelegenheid van 25 jaar Quattro bezocht.”

Onderdelen Audi 100 C3

Naarmate het aantal hobbyauto’s van Hessel toenam en zijn vrije tijd juist minder werd, haalde hij de 100 minder vaak van stal. “Toch heb ik als doel om er jaarlijks minstens duizend kilometer mee te rijden. Want ik vind ik het nog altijd een fantastische auto. Ook aan de binnenkant; ik raak nooit uitgekeken op het dashboardontwerp. En zelfs na dertig jaar is de kwaliteitsbeleving nog ontzettend goed. Wel is het jammer dat de onderdelenvoorziening matig is. Slijtdelen zijn nog goed te krijgen, maar nieuw plaatwerk is nauwelijks beschikbaar. "

“Als deze Audi een mens was, zou hij met vaderlijke bezorgdheid naar de verrichtingen van zijn nazaten in RS-kostuum kijken”

"Dat komt misschien ook wel doordat roest­ ­nauwelijks een issue is, zeker niet sinds de carrosserie voor modeljaar 1986 volledig verzinkt werd. Voor interieurdelen ben je meestal aangewezen op het tweedehands circuit en hetzelfde geldt voor stuurhuizen en stuurpompen. Helaas is de C3 nooit een ontzettend ­populaire youngtimer geworden. Waarom niet is mij niet duidelijk, misschien komt het doordat hij nog steeds zo modern oogt, of doordat hij niet sportief rijdt, want hij is vooral erg comfortabel.”

Ideale neo-klassieker of youngtimer

Juist vanwege zijn comfort, de volgens ­Hessel onverwoestbare vijfcilinder motor en de goede roestbestendigheid, lijkt deze Audi 100 ons een ideale neo-klassieker of youngtimer voor dagelijks gebruik. Zijn er dan specifieke dingen om op te letten, behalve een aantoonbaar goede staat van onderhoud? 

Hessel: “Als er een airco in zit, is die meestal kapot. Verder gaan de spruitstukpakkingen er weleens tussenuit en het KE-Jetronic-systeem is niet bestand tegen lang stilstaan. Dat kan nog weleens gedoe opleveren. Deze heeft daar gelukkig geen last van, want de motor loopt echt fantastisch. Met 160, 170 km/h over de autobahn knallen, gaat nog altijd perfect.”

Gigantisch glasoppervlak

Aan dat soort snelheden wagen wij ons niet, al gaat het in deze Audi 100 algauw veel harder dan je denkt. De bescheiden vijfcilinderroffel wordt bij het warme weer overstemd door de aanjager van de airco, die ons via niet minder dan zeven dashboardroosters koelte toe blaast. Klinkerweggetjes promoveert het onderstel tot biljartlakenstrak asfalt en de ruimtebeleving is geweldig. 

Behalve aan de royale afmetingen van het interieur, dank je dat aan het gigantische glasoppervlak. Het wat ielig aanvoelende stuur vertelt niet heel duidelijk wat de voorwielen uitspoken. Dit is nog een autobahncruiser van de oude stempel, al vergt het koppelingspedaal wel enigszins getrainde kuitspieren.

Audi naar ons hart

De pook met houten knop laat zich vrij precies door de vijfbak roeren, terwijl de vijfcilinder motor al bij lage toerentallen soepeltjes oppakt. Verwacht geen brute krachtpatserij à la moderne TFSI-blokken, maar dankzij het relatief lage gewicht blijkt 190 Nm aan koppel ruim voldoende om je vlotjes door het moderne verkeer te laten bewegen. 

Wie dat per se wil, kan in 9,8 seconden naar 100 km/h sprinten, maar door zijn karakter en uitstraling verandert de auto zelfs de grootste hork tot een heer in het verkeer. Als deze Audi een mens was, zou hij met vaderlijke bezorgdheid de verrichtingen van zijn nazaten in RS-kostuum volgen - om over sommige van hun berijders nog maar te zwijgen … Dit is een Audi naar ons hart.

Wil jij ook een keer met je youngtimer of neoklassieker op onze site en in Auto Review? Meld je aan bij de redactie!

Lees ook Harm over zijn Mercedes W123: "Mijn kinderen vinden er geen moer aan"