Zonder de honderdjarige Lancia Lambda had de moderne auto niet bestaan
De productieversie van de Lancia Lambda kwam pas in 1922 gereed. Toch vieren liefhebbers nu al de honderdste verjaardag van deze baanbrekende auto. Kennelijk vinden ze de Lambda zo belangrijk, dat ze de totstandkoming van het prototype al voldoende aanleiding vinden voor een feestje. Maar wat is er nu zo speciaal aan de Lancia Lambda?
Vincenzo Lancia (1881-1937) staat begin twintigste eeuw bekend als een veelzijdig man. In de racestal van Fiat bewijst hij een uitstekend coureur te zijn, daarnaast is hij een begaafd technicus. Op 25-jarige leeftijd hangt hij zijn racecarrière aan de wilgen en begint hij in samenwerking met Claudio Fogolin, een ex-testrijder van Fiat, zijn eigen automerk.
Strijd tegen overgewicht
Een belangrijke drijfveer voor de jonge Lancia om zelf auto’s te gaan bouwen, is zijn frustratie over het gewicht en de lompheid van de auto’s waarmee hij had geracet. Daarom gebruikt hij bij zijn eerste eigen modellen aluminium voor de versnellingsbakhuizen en lichtgewicht staal voor het chassis. Daarnaast besteedt hij veel aandacht aan de torsiestijfheid van de constructie. Als voormalig coureur weet hij immers als geen ander hoe belangrijk die is voor de rijeigenschappen.
Lancia’s en het Griekse alfabet
Bij de naamgeving van zijn scheppingen laat Vincenzo zich inspireren door zijn klassiek geschoolde broer Giovanni. Elk model krijgt de naam van een letter in het Griekse alfabet, en in 1921 is de Griekse letter ‘l’ aan de beurt: de lambda. Dat jaar begint Lancia met de ontwikkeling van een auto die door een combinatie van technische innovaties van groot belang is geweest voor de auto-industrie.
Lancia Lambda eerste auto met zelfdragende carrosserie
Zo heeft de Lancia Lambda geen separaat chassis met daarop een ‘los’ koetswerk. Het is de eerste auto ter wereld met een zelfdragende carrosserie. Dat levert een enorme gewichtsbesparing op, en zorgt tevens voor een sterk verbeterde torsiestijfheid. Het idee voor een zelfdragende carrosserie doet Lancia op tijdens een boottochtje. Daarbij wordt hij zich ervan bewust dat de constructie van een scheepsromp veel stijver en lichter is dan die van een traditionele auto.
Onafhankelijke voorwielophanging
Snel nadat hij weer voet aan wal heeft gezet, tekent hij zijn ideeën op en in 1919 verwerft hij het patent op de zelfdragende carrosserie. In maart 1921 gaat Project Lambda van start en in september datzelfde jaar is het prototype klaar. Samen met drie medewerkers begint Vincenzo aan een serie proefritten, die bijzonder positief verlopen. Niet alleen vanwege de zelfdragende carrosserie, overigens. De Lancia Lambda heeft ook als eerste auto ooit een onafhankelijke voorwielophanging met veerpoten en schroefveren. Het gebruikte systeem wordt later bekend onder de naam sliding pillar.
V4-motor met bovenliggende nokkenas
Alsof het moderne onderstel nog niet genoeg is, voorziet Lancia de Lambda ook nog van een voor die tijd zeer moderne motor. De V4 met een blokhoek van 13 graden heeft een bovenliggende nokkenas en een aluminium cilinderblok. Ondanks de bescheiden cilinderinhoud van 2,1 liter, levert de moderne viercilinder een voor die tijd respectabel vermogen van 50 pk. Zeker gezien het bescheiden eigengewicht van 1000 kilo.
Een andere belangrijke vernieuwing is de introductie van een oliefilter. Dit voorkomt inwendige vervuiling, wat de levensduur van de motor flink opkrikt. Tijdens testritten over smalle Alpenwegen, waarbij mede-inzittenden zich met angst en beven aan hun stoel vasthouden, demonstreert Vincenzo graag waartoe zijn Lambda in staat is.
Internationale lof voor de Lambda
Niet alleen Lancia’s passagiers zijn onder de indruk. De auto blijkt tien keer zo stijf als een gemiddelde auto, en dat voel je tijdens het rijden. Zeker na de presentatie op de Salon van Parijs in 1923, oogst de auto lovende kritieken. Tussen 1922 en 1932 bouwt Lancia 12.998 Lambda’s, waarvan ongeveer 35 procent wordt geëxporteerd. Ongekend voor een tijdperk waarin de meeste fabrikanten vooral nationaal georiënteerd zijn.
Gedurende zijn levensloop ondergaat de Lancia Lambda diverse wijzigingen. Zo groeit de cilinderinhoud stapsgewijs van 2,1 tot 2,6 liter en stijgt het vermogen tot 70 pk. In tien jaar tijd is de Lambda met allerlei verschillende carrosserieën geleverd: van cabrio tot limousine. In 1932 komt er een eind aan de carrière van de grensverleggende Lambda, maar tegen die tijd zijn Vincenzo Lancia en zijn merk al een begrip in de internationale autowereld.