Porsche 911 SC 3.0 vs. Porsche 992 Carrera S: De ruwe diamant en de edelsteen
De Porsche 911 is een 911 is een 911. En zo is het. Toch? We arrangeren een ontmoeting tussen de nieuwe 992 Carrera S en een 38 jaar oude 911 SC 3.0 - om te constateren dat de feiten anders liggen dan veel mensen nog altijd denken.
De Porsche 911 is een van de beste sportwagens die je jezelf kunt toewensen. Dat is al vele jaren zo en dat verandert nooit meer. Mensen die beweren 'niets' met de auto te hebben, stellen spottend dat er aan de Porsche 911 dan ook nooit iets verandert. Ze moesten eens weten: de bezieling die Porsche steekt in het perfectioneren van zijn sportwagen, verdient alle respect. Neem nou de Porsche 992, oftewel de 911 in spiksplinternieuwe gedaante. Misschien dat de auto geen revolutie teweeg brengt, maar opnieuw heeft Porsche tal van verbeteringspunten gevonden. En dat terwijl het vorige model - bij Porsche intern bekend als 991 - al zo'n voortreffelijke auto was.
Om zelf te ervaren hoeveel progressie de 911 door de jaren heen heeft geboekt, halen we bij Porsche-importeur Pon in Leusden niet alleen de nieuwe 992 Carrera S op, maar staat er ook een klassieke 911 voor ons gereed. Het spelletje ‘Zoek de verschillen’ kan beginnen. Of beter: ‘Zoek de overeenkomsten’. Beide auto's wijken bij de eerste oogopslag al zoveel af van elkaar als appels en peren, als dag en nacht, als water en vuur én als knollen en citroenen. Overeenkomsten? Die zijn ver te zoeken. Toch is ook de nieuwe Porsche 911, al van grote afstand, direct ter herkennen als een 911.
Rij de vernieuwde Golf nu ook als plug-in hybride met 142 km* elektrisch bereik.
En dat voor een vriendenprijs!
Instappen in de Porsche 992 Carrera S
De 992 Carrera S is een auto waarbij je instapt, je weer dat ‘oh ja’-moment herbeleeft als je het contact rechts van de stuurkolom zoekt maar het vervolgens vindt aan de linkerkant, en je vervolgens - alsof je al jaren niets anders gewend bent - het korte, usb-stick-achtige pookje van de PDK-bak bedient. Met de 992 rijd je moeiteloos weg, er is niets afwijkends of intimiderends. Veelzijdigheid is verpakt in een elegant gelijnd koetswerk met sportieve trekken, dat duidelijk herkenbaar is als een schepping van Porsche.
Maar hállo, we hebben het hier over een rasechte sportwagen, ja!? Laten we eerst de smeer- en koelmiddelen eens langzaam op temperatuur komen, voordat we een oordeel vellen. Dat geeft in de tussentijd gelegenheid voor een analyse van de liefde voor de 911. Toegegeven, ikzelf behoorde ook ooit tot het kamp der sceptici, maar dat bleek voort te komen uit onwetendheid. Sinds een enerverende rit met een klassieke Carrera 3.2, een jaar of 15 geleden, ben ik overstag. Ik houd van de klassieke 911's, maar heb ook waardering voor de zo vaak beschimpte 996 met zijn watergekoelde motor en spiegeleieren als koplampen. Mijn eerbied voor diens opvolgers, de 997 en 991, is groot. En nu is er dus de 992. Het moet wel heel raar lopen, wil de nieuweling een deceptie zijn.
Bruin-beige psychedelica in de Porsche 911 SC
Toch is het gevaarlijk om samen met de 992 op pad te gaan een klassieke 911 uit de G-serie. Dit is de auto die mij tot 911-inkeer liet komen. Zelden was ik zó onder de indruk van een auto als tijdens die rit met de Carrera 3.2. Je eerste grote liefde blijft toch een speciaal plekje in je hart houden, of dat nou een auto is of niet. De dag waarop ik met de Carrera 3.2 reed, moet inmiddels zeker 15 jaar geleden geweest zijn. Een zoete herinnering, die door de donkergroene 911 SC 3.0 uit de historische collectie van Pon weer helemaal tot leven komt.
“De 911 SC verwelkomt je met de bruin-beige psychedelica van de Pasha-blokjesbekleding.”
Met zijn slanke heupen, vloeiende lijnen en onschuldige, haast naïeve aanblik, weet het G-model de zinnen nog altijd te prikkelen. Terwijl de 992 Carrera S ons probeert te verleiden met zijn vuurrode lak - historisch verantwoord Guards Red of Indisch Rot, zo u wilt - brengt de klassieke 911 meer teweeg. Oók bij collega's Gert en Remco en fotograaf Jesse. De deur ontgrendelt met een mechanische klik en de SC verwelkomt je met de bruin-beige psychedelica van de Pasha-blokjesbekleding.
Om niet meteen in trance te raken, wend ik mijn blik naar de vijf geclusterde VDO-instrumenten, die jarenlang zo'n belangrijk kenmerk van de 911 waren. Zelfs in de allerlaatste luchtgekoelde 993 uit 1998 zaten ze nog. Afgezien van elektrische raambediening is de prachtige klassieke Blaupunkt Tucson radio-cassettespeler met draaiknoppen één van de weinige luxe accessoires aan boord. Naar airco, airbags, airscarf of ergonomiestoelen à la de (optionele) multicontourstoelen van de 992 Carrera S, hoef je in de klassieker niet te zoeken.
Het kroonjuweel ligt helemaal achterin
Net al bij alle andere 911's, ligt het kroonjuweel van de 911 SC 3.0 achterin: een drieliter zescilinder boxermotor, nog ouderwets met luchtkoeling, een Motronic-injectiesysteem van Bosch en de vloeiende, progressieve krachtopbouw die zo karakteristiek is voor een sportmotor zonder kunstmatige beademing. Dat er uit de motor uiteindelijk maar 204 pk komt - omgerekend 68,16 pk per liter - is naar hedendaagse maatstaven haast een lachertje.
Uit een nagenoeg identieke inhoud, haalt de 992 Carrera S immers ruim het dubbele: een specifiek vermogen van 148,61 pk per liter. Met dank aan bijna veertig jaar technologische progressie. In 1981, toen de 911 SC werd gebouwd, was 204 pk echter een bloedserieus vermogen. Met een beetje kunde accelereerde je in 6,5 seconden naar de honderd en was je met een topsnelheid van 235 km/h koning van de autobahn.
Er is de afgelopen vier decennia veel veranderd. Het portier van de 992 Carrera S open je met een tiptoets onder de hendel die automatisch uitklapt. Het is dat we de ontwikkeling van de 911 nauwgezet hebben gevolgd, anders hadden we ons bij de overstap uit het G-model naar de 992 geen raad geweten. Inmiddels is de 911 volgepropt met elektronische hulpmiddelen. Met een vinger bepaal je op de brede centrale display welke functies je inschakelt, uitschakelt of afstemt op je gemoedstoestand.
Denk daarbij aan de stevigheid van de schokdempers, de reactiesnelheden van de motor op het gaspedaal, de wijze van vermogensafdracht, het volume van het uitlaatsysteem, de mate van stuurbekrachtiging, de ingrepen van het elektronisch stabiliteitssysteem en zelfs de verdeling van het vermogen tussen beide achterwielen. Het Sport Chrono Pakket Plus neemt je zelfs alle handelingen voor een dragrace bij het stoplicht uit handen. Het enige wat je hoeft te doen, is het stuur tussen je knuisten klemmen, gas geven en de remmen lossen. En weg ben je met de 992, om in 3,5 tellen de honderd aan te tikken.
Oude 911's leiden een eigen leven
De technologische sprongen die Porsche de afgelopen 40 jaar heeft gemaakt, hebben van de 911 een welgemanierde sportwagen gemaakt. Collegae Remco en Gert verdwijnen ontspannen keuvelend met de 992 aan de horizon. Die auto is zó goed in balans, dat ze nauwelijks voelen dat de motor nog altijd achterin ligt.
“Het Sport Chrono Pakket Plus neemt je zelfs alle handelingen voor een dragrace uit handen.”
In de SC dien ik mijn koppie erbij te houden. Concentratie, geen ongecontroleerde bewegingen. Deze auto stamt immers uit de tijd dat de Porsche-ingenieurs nog niet bij machte waren om iets te doen aan de onmogelijke gewichtsverdeling door de zware motor achterin. Oude 911's hebben de reputatie een eigen leven te leiden. Wanneer je je niet aan een aantal belangrijke spelregels houdt, beland je met een fraaie pirouette achterwaarts in een greppel. "Kann man nix machen."
Maar zelfs bij een gematigde snelheid is een rit met een klassieke 911 al spannend. In rechte lijn zoekt het stuur liever zelf naar het spoor dan dat het zich stevig vast wil laten klemmen. Laat de auto maar zijn gang gaan, maar houd je ogen op het mikpunt op de horizon, om alleen bij te sturen als de auto er te ver van afwijkt. Met de onbekrachtigde besturing kost het veel meer spierkracht om een bocht in te sturen dan met de 992, die je bij wijze van spreken met twee vingers in de neus over de Nordschleife dirigeert. Wees in de 911 SC altijd op je hoede. Voordat je er erg in hebt, werpt hij het gewicht van zijn motor naar buiten. Grijp de auto alleen bij zijn kladden als je heel zeker bent van je eigen stuurtalent.
De 911 heeft ons opnieuw geraakt
In de 911 SC 3.0 krijgt je brein een gigantische lading informatie te verwerken, maar voor je inspanningen word je beslist beloond. Een déjà-vu: met het toenemen der toeren, accelereert de auto alsof hij aan een enorm vliegwiel is gekoppeld, dat met een steeds grotere rotatiesnelheid wordt rondgeslingerd. Wanneer de naald van de toerenteller bij 6250 tpm het rode gebied betreedt, raspt de boxermotor zich rechtstreeks een baan naar je hersenstam, om met een omweg via je hart en je ruggenmerg, uiteindelijk je mondhoeken te bereiken. In elke versnelling weerklinkt die onvergelijkbare strijdkreet door je hersen pan - laat dit alsjeblieft niet ophouden! Mijn zoete herinneringen van 15 jaar geleden blijken nog niet zoet genoeg. Mijn hart klopt in m'n keel, het G-model heeft 'm opnieuw geraakt. En opnieuw precies in het midden.
Halverwege de rit terug naar Leusden staan Gert en Remco te wachten aan de kant van de weg. Voldaan parkeer ik de 911 SC 3.0 achter de 992 Carrera S, waar Gert al klaarstaat om met mij van plaats te wisselen. Mijn dag is inmiddels goed, maar laat ik de 992 ook nog even aan de tand voelen. Ik neem plaats in de zwarte kuipstoel, gesp de gordel vast, zet de PDK-transmissie met de usb-stick-achtige keuzeknop in D/M en ga ervandoor.
Met het schakeloor aan het stuur tik ik soepel door de versnellingen, terwijl ik in de binnenspiegel zie hoe Gert in de kleine, lieve, mooie, innemende 911 SC de achtervolging inzet - en als een stip aan de horizon uit het zicht verdwijnt. Terwijl ik de verwarming van de multicontourstoel aanzet en op het centrale scherm naar de volumeregeling van de sportuitlaat zoek, zie ik de snelheid op de tft-display voor m'n neus naar een hoogte schieten die mij onherroepelijk van mijn rijbevoegdheid zou ontheffen.
Twee kilometer met de 992 Carrera S en ik ben om. De auto maakt meteen indruk, maar wel op een heel andere wijze dan zijn klassieke voorganger. Als de 911 SC 3.0 een ruwe diamant zou zijn, dan is de 992 Carrera S een edelsteen waaraan lang is geslepen en gepolijst. De enige overeenkomst is de grondstof.
Welke verzekering je ook kiest, met Univé ga je binnen 10 minuten voordelig en goed verzekerd de weg op.
