Citroën C6: van Brits-Franse concept car naar weinig succesvolle luxelimousine
Citrofielen vallen elkaar in de armen wanneer Citroën de C6 Lignage in 1999 aan de wereld toont. Eindelijk weer een écht eigenzinnige Citroën. Getekend door een Brit, nota bene. Maar zou deze extreme auto met zijn suicide doors en zwevende tunnelconsoles ooit in productie gaan?
De salon van Genève is in maart 1999 het decor voor het publieksdebuut van de Citroën C6 Lignage. Dat moederconcern PSA juist de meest prestigieuze autotentoonstelling ter wereld uitkiest voor de mondiale première, is geen toeval. Citroën zit rond de millenniumwissel een beetje in een identiteitscrisis. De twee modellen die het erfgoed het best vertegenwoordigen, de XM en de Xantia, hebben niet het succes gebracht waarop was gehoopt en zitten aan het eind van hun carrière. Aan de onderkant van het gamma figureren de weinig inspirerende Xsara en de nog saaiere Saxo. Die laatste is in feite een Peugeot 106, waarop inderhaast wat doubles chevrons zijn geplakt.
Modelnaam verwijst naar Citroën C6 uit 1932
Met de C6 Lignage wil PSA aangeven dat Citroën nog steeds in staat is individualistische toplimousines te bouwen met de allure van de DS en de CX. De modelnaam C6 Lignage verwijst naar de vooroorlogse C6, tussen 1928 en 1934 het absolute topmodel, en de eerste auto van het merk met een zescilinder motor. Naast luxe, ruim en comfortabel, is de historische C6 ook zeer betrouwbaar. In 1932 voorziet Citroën de C6 van rubberen motorsteunen, waarmee de auto veel trillingvrijer en stiller is dan de concurrentie. Mede dankzij zijn ‘zwevende motor’ laat de grote Citroën ook in zijn laatste jaren prima verkoopcijfers zien. Met de toevoeging Lignage aan de modelnaam van het studiemodel uit 1999, wat zoiets wil zeggen als ‘afstamming’ of ‘stamboom’, legt Citroën een duidelijke link met de oer-C6.
Ontdek onze krachtige, volledig elektrische SUV met een rijbereik tot 572* km.
En dat voor een vriendenprijs!
Franse herstart ontworpen door een Brit
Het lijkt erop dat PSA met de C6 Lignage een soort herstart van Citroën wil markeren. Overigens heeft het concern voor het ontwerp geen Fransman, maar een Brit ingehuurd: Mark Lloyd. Hij werkt al sinds 1989 bij PSA en wordt in 1999 hoofdontwerper voor de afdeling concept cars. Gezien de door Lloyd ontworpen Jaguar XJ220, misschien wel de meest extreme sportwagen van Jaguar ooit, is hij niet vies van een beetje extravaganza.
Citroën C6 Lignage met zelfmoorddeuren
Ook op de C6 Lignage is hij flink losgegaan, met name met de verkeerd om scharnierende achterdeuren en het exotische, zeer lichte interieur. Binnenin zien we niet één, maar twee ‘zwevende’ tunnelconsoles, een dashboard met een groot beeldscherm in het midden, vier individueel verstelbare zitplaatsen, waarvan de directiezetel achterin voorzien is van een computer. Maar we zien ook retrotrekjes, in de vorm van bedieningsknoppen à la CX en een stuur dat optisch doet denken aan de eenspaaks exemplaren uit oudere Citroën-modellen.
Inspiratie opgedaan bij Robert Opron
Dat Lloyd inspiratie heeft opgedaan bij de CX van Robert Opron, is duidelijk te zien. Net als de oude Franse meester, heeft de Brit veel aandacht besteed aan de aerodynamica en heeft hij sierstrips en andere opsmuk achterwege gelaten. Iedere Westlandse tuinder loopt het water in de mond bij het zien van het riante glasoppervlak, terwijl klassiekerliefhebbers zich om de lippen likken vanwege de CX-achtige stijlelementen. Vooral de glooiende daklijn, de korte achterkant en de grote, naar binnen gebogen achterruit oogsten veel waardering. Citroën haast zich echter te verklaren dat de C6 Lignage puur een vingeroefening is en dat er geen productieplannen bestaan. Daarmee dompelt de fabrikant veel fans in de rouw, aan de andere kant komt het statement niet helemaal onverwacht.
Citroën C6 gaat uiteindelijk in productie
Des te groter is de blijdschap wanneer bijna zes jaar later de eerste beelden uitlekken van de productieversie van de C6 Lignage, kortweg C6. Dat de zelfmoorddeuren zijn gesneuveld, verbaast niemand en ook het gedowntunede interieur is geen verrassing. Belangrijker is dat het profiel van het studiemodel bewaard is gebleven, evenals de concave achterruit. Zelfs de bijzondere lampunits van de Lignage zijn niet dramatisch gewijzigd, bovendien wordt ook de productieversie hydropneumatisch geveerd. Eindelijk heeft Citroën dus weer een limousine volgens de eigen merktraditie. Wat heet, de auto zou meer comfort bieden dan ooit.
Maar bijna niemand koopt de Citroën C6
Helaas blijken bij de marktintroductie in 2006 ook de prijzen ongekend. Voor de instapper met viercilinder dieselmotor moet je 50.000 euro meebrengen. Het prijskaartje van de duurste V6’en vermeldt zelfs een bedrag van ruim 70 mille. Daarvoor koop je in die tijd ook een dikke Mercedes E-klasse. Tot niemands verrassing – de ietwat wereldvreemde Citroën-leiding uitgezonderd – staan de kopers dan ook niet in de rij. Slechts een klein groepje kapitaalkrachtige Citro-fundamentalisten is voor de C6 te porren. Ondanks een productieperiode van zeven jaar, worden er maar 23.384 stuks van de C6 verkocht. Zelfs zijn naamgenoot uit het verre verleden had het veel beter gedaan; daarvan gingen er tussen 1928 en 1934 ruim 60.000 over de dealerdrempel.
Welke verzekering je ook kiest, met Univé ga je binnen 10 minuten voordelig en goed verzekerd de weg op.
