De Opel Manta is helemaal niet fout!

Wat blijft er over als een Opel Manta verbrandt? Een gouden kettinkje en een huilende kapster. Geen auto waarover zoveel vooroordelen bestaan als de Opel Manta. Mensen met deze auto stonden lange tijd niet bekend als het crème de la crème van de natie. De tuners, die in de jaren tachtig gretig Manta’s van overdadig spoilerwerk voorzagen, zijn mede schuldig aan het bedenkelijke imago van de auto.

En toen verschenen vlak na elkaar ook nog twee cultfilms met een Manta in de hoofdrol: Manta, der Film (1991) en Manta Manta (1992). Dat werd in Nederland nog eens dunnetjes overgedaan in de film New Kids Turbo (2010). De mannen uit Maaskantje scheurden, compleet met trainingspak en jarentachtigmat, rond in een gifgroene Opel Manta.

Dertien jaar in productie

Gelukkig volgt voor veel auto’s met een bedenkelijk imago op den duur eerherstel. Eindelijk sluiten youngtimerliefhebbers de Opel Manta in hun hart. De prijzen voor mooie exemplaren stijgen dan ook. Voor een goede Manta betaal je al meer dan 10.000 euro. De Manta heeft vanaf zijn debuut in 1970 vele jaren in de prijslijsten gestaan. In 1975 werd hij volledig vernieuwd. Daarna bleef hij dertien jaar in productie, wat hem tot de Opel met de langste productieduur maakte.

Eerste liefde was Renault

André Zwijnenburg is een liefhebber van het eerste uur. Niet zozeer van de Manta, maar meer van het merk Opel. Hij reed verscheidene Opels voordat hij vorig jaar zijn Manta B 1.9N Automatic Berlinetta uit 1976 kocht. Toch was Opel niet zijn eerste liefde. Dat was Renault. “Ik ging altijd logeren bij mijn ome Arie Schipper in Hardinxveld-Giessendam, die samen met zijn broer Wim een Renault-garage had. Ik liep daar als jongetje door de garage en mocht af en toe kleine klusjes doen. Daardoor groeide ik eigenlijk op met Renault. De 30 TX van de eerste generatie, met de ronde klokken, vind ik nog steeds een van de mooiste auto’s.”

Opel Commodore A Coupé

De liefde voor Opel werd aangewakkerd bij een tankstation in Brielle, waar André opgroeide. Daar zag hij een Opel Commodore A Coupé staan met alle ramen open, waardoor één grote raamopening ontstond. “Ik zei tegen mijn vader: die auto ga ik ooit kopen. En het kwam er vele jaren later daadwerkelijk van.” De Commodore heeft André niet meer. Auto’s kwamen en gingen, maar er waren twee constanten. Het was telkens óf een Renault, óf een Opel. André wist niet alleen de Renault 30 TX uit zijn jeugd te bemachtigen, hij reed ook in een Renault 18 TL, een 12 TS, een 20 TS, een 11 GTL, een 16 TX en een 25 Beverly. Verder was hij eigenaar van een Opel Senator 3.0, een Corsa 1300 SR, een Monza 2.8H en een klassieke GT.

“

Wil je je eigen New Kids-scenario schrijven, let dan goed op

”

André verkocht zijn Opel GT in en kocht de Manta Berlinetta. Dat was allerminst een impulsieve beslissing: “Ik had de Manta al twee jaar op het oog. Hij stond in de showroom van een autobedrijf in Brabant.” André kwam erachter dat de auto van Duitse komaf is. De eerste eigenaar heeft de auto tot 1982 gereden, waarna hij hem heeft binnengezet. “In 1999 is de auto naar de tweede eigenaar gegaan. Dat was de man van het garagebedrijf. Hij heeft de auto technisch weer helemaal in orde gemaakt. Maar aan de carrosserie deed hij niets, om hem zo origineel mogelijk te houden. Alleen de onderkant is behandeld en er werd een elektronische ontsteking aangebracht.” De garagehouder reed alleen in de Manta met mooi weer, de rest van de tijd stond de auto in de showroom van zijn autobedrijf. Daardoor zag de Manta er nog piekfijn uit.

Voor 95 procent origineel

André moest een beetje aandringen, maar uiteindelijk werd hij de derde eigenaar van de Manta. “Inmiddels is er aan één kokerbalk gelast en heb ik de onderkant weer een nieuwe behandeling gegeven. Maar de lak is nog voor 95 procent origineel, het dak van vinyl zelfs nog volledig authentiek en ook de bekleding is origineel. Zelfs het onderhoudsboekje heb ik er nog bij, volledig ingevuld en bijgehouden. Ik heb ook de oude kentekenpapieren en de originele brochure.”

Opel Monza en Senator

Dat de Manta van André nog zo goed is, is logisch te verklaren. Hij werd gebouwd in de gloriedagen van Opel. In de jaren zeventig en tachtig was heel veel mogelijk in Rüsselsheim. General Motors was bereid om flink in Opel te investeren. De tijd waarin de rode stift veelvuldig ter hand werd genomen, kwam pas veel later. Modellen als de Kadett en de Ascona stonden op elke straathoek. Maar hoofdontwerper George Gallion, die de Manta had ontworpen, kreeg ook carte blanche om chique Opels te tekenen. Dat werden de Monza en de Senator. Toch werd de welgestelde clientèle er niet warm of koud van. Als je geld hebt, koop je nu eenmaal geen ‘poor men’s Mercedes’, hoewel de kwaliteit, de prestaties en het comfort van de Opels er niet voor onderdeden.

Voldoende vervangende onderdelen

De Manta past beter in het plaatje en was wél populair. Hij was betaalbaar en betrouwbaar. Dat merk je tot op de dag van vandaag. Technisch zit de Manta goed in elkaar en motorisch mankeert er doorgaans weinig aan. Olieverlies is nog het grootste euvel, maar dat is geen schande, want pakkingen en rubbers gaan nou eenmaal niet voor de eeuwigheid mee. Een defecte olie- of waterpomp is ook niet zo’n probleem: voor de Manta zijn nog voldoende vervangende onderdelen beschikbaar. Met dank aan de lange bouwperiode van de motoren, die ook werden ingezet in populaire modellen als de Ascona B. Op www.opel-classic-parts.com is voldoende te vinden.

Bijzonder beschaafd rijgedrag

De Manta van André is een Berlinetta. “Dat stond voor meer luxe, maar dat uitte zich alleen in een exclusievere uitstraling. Je ziet het aan het schuifdak, de extra sierlijsten en de verchroomde sierringen in de velgrand. Ook het interieur is wat chiquer.”

Als we gaan rijden, merken we dat we zelf ook wat vooroordelen over de Manta hebben. We verwachten sportief geweld, maar de Manta van André is bijzonder beschaafd. “De 1,9-liter motor heeft een enkele carburateur en is gekoppeld aan een drietraps automaat. Het is een heel gewone motor die een bescheiden 75 pk levert. De S-motor levert meer vermogen, dankzij een hogere compressieverhouding en een tweetraps carburateur.”

“

De Manta werd gebouwd in de gloriedagen van Opel, toen geld geen rol speelde

”

Listige uitbraken zijn de auto vreemd: de achterwielen kunnen het vermogen gemakkelijk aan en de drietraps automaat draagt evenmin bij aan een sportieve rijstijl. De jongere modelvarianten van de Manta werden steeds sneller en hadden succes in de rallysport. Misschien dat dit heeft bijgedragen aan de populariteit van Manta bij tuners. De snelle GT/E is tot op heden een van de meest populaire uitvoeringen van de Manta.

Getunede Opels Manta

Wil je met deze versie je eigen New Kids-scenario schrijven, let dan goed op. Het verlagen van het onderstel zorgt voor een steviger demping. Daardoor krijgt de carrosserie van een getunede Manta het zwaarder te verduren en kunnen er scheurtjes ontstaan in de constructie. Door de later gemonteerde onderdelen is de kans op roest bovendien nog groter. Ook de dragende delen kunnen aangetast zijn en dat merk je aan de torsiestijfheid. Omdat met getunende Manta’s niet altijd even behoedzaam is omgesprongen, moet je ook rekening houden met slijtage aan de motoren en versnellingsbakken. Niet elke Manta-rijder wachtte tot de motor op temperatuur was voordat hij het gaspedaal stevig intrapte.

Gevoelig voor roest

Aan motoronderdelen mag dan makkelijk te komen zijn, onderdelen voor de carrosserie zijn lastiger te vinden. Een bruikbaar spatbord is er zelfs nauwelijks meer. Dat komt door de roestgevoeligheid van de Opel Manta. In de jaren zeventig maakte Opel zich hier niet zo druk over. Daarin waren ze overigens niet uniek, dat deed vrijwel geen enkel automerk. Pas bij de facelift van de Manta B in 1984 werd het roestprobleem aangepakt. De modellen met vier luchtroosters in de grille zijn dan ook minder roestgevoelig.

Maar een Opel Manta die niet roest, zul je weinig tegenkomen. Je ziet het vaak op gebruikelijke plekken, zoals de dorpels, de binnenkant van de wielkasten, de onderkant van de portieren en de raamstijlen. Specifiek voor de Manta is de corrosie die optreedt bij het gedeelte waar de stoelen op de bodem zijn bevestigd. Als deze doorroesten, wordt een noodstop geen pretje.

Ook als je een band moet vervangen, moet je oppassen. De kriksteunen kunnen doorroesten. De kofferruimte verdient eveneens een kritische blik, let op bij het onderste deel van de C-stijlen en de reservewielhouder. Aan de voorkant kan roest optreden bij de knipperlichten, de bumper en de koplampen.

Zuinig op de Opel Manta

Helaas hebben we geen geheime tips voor vervangende onderdelen. Kijk dus op de Opel Manta-fora of op internetveilingen. En wees niet verbaasd als je veel moet betalen. Gelukkig heeft André aan zijn perfect onderhouden en gekoesterde Manta nog geen ingrijpende reparaties hoeven uitvoeren. Hij is er dan ook zuinig op. “Ik rijd nog geen duizend kilometer per jaar met de Berlinetta. Soms ga ik mee met een toertocht van de Opel Manta Club en met mooi weer ga ik graag een eind rijden. Het grappige is dat ik dan allemaal middelbare mannen tegenkom met dezelfde autoliefde.”

“

De lak is voor 95 procent origineel, het dak van vinyl zelfs volledig authentiek. Ook de bekleding is nog origineel

”

André mag dan merktrouw zijn, hij is niet ongevoelig voor de schoonheid van andere klassiekers. “Onlangs nog zag ik een prachtige Rover P5 Saloon. Zo’n auto verdient extra aandacht. Ik heb er vijf minuten met bewondering naar staan kijken.” De Manta is niet per se een blijvertje. “Maar er moet wel een goed bod komen van een liefhebber. Ik verkoop auto’s liever niet aan mensen die er geen hart voor hebben.”

Opvolger Opel Calibra

In 1987 kwam na 17 jaar een einde aan de productie van de Opel Manta. Hij werd opgevolgd door de Calibra. Deze werd tot 1997 geproduceerd en kreeg geen opvolger. Opel staat al lang niet meer bekend als de burgermans-Mercedes. Het merk lijkt nog steeds een beetje te zoeken naar een identiteit. Het wil een beetje hip zijn (Adam), een beetje stoer (Mokka), een beetje verfijnd (Insignia). Een leuk sportief model ontbreekt en de hoogtijdagen van Opel liggen ver achter ons.

Van fout naar goud

De ongerestaureerde Berlinetta van André blijft een zeldzaamheid, maar er zijn nog aardig wat B-Manta’s in omloop. De vraag naar goede exemplaren neemt toe. Als je de auto goed onderhoudt, heb je dus kans dat je de investering terugverdient. En zo wordt de Manta van een auto met een fout imago na vele jaren alsnog een geliefde klassieker. Ook het imago wordt beter. Daar kunnen zelfs de mannen van New Kids niets aan veranderen.