Volvo C30 DRIVe

Volvo is van oudsher een behouden, ietswat oubollig merk waarbij veligheid hoog in ´t vaandel staat. Althans, dat is wat de gemiddelde automobilist opdreunt als men naar het beeld van het Zweedse merk wordt gevraagd. Toch timmert Volvo al jaren aan de weg om meer glans aan dit imago te geven. Het meest spraakmakende voorbeeld hiervan is toch wel de (destijds futuristische) 480. Meer recent is de C30 die in 2006 het levenslicht zag en zorgde voor een vleugje levendigheid annex sportiviteit binnen het merk. Ruim drie jaar geleden nog betiteld als trendy en hip begonnen de jaren de C30 toch echt wel te tellen. Een verjongingskuur moest uitkomst bieden.

Terug in de Volvo-familie
Officieel moet de C30 doorgaan voor een driedeurs hatchback, maar het krachtige profiel van de bolide doet eerder denken aan een compacte coupé. Vergelijkbaar met één van zijn directe concurrenten: de Volkswagen Scirocco. Hoewel die auto meer agressief overkomt straalt de Zweed juist meer rust uit. Een eigenschap die vooral te danken is aan het vernieuwde front dat door de vernieuwingslag duidelijk meer richting de nieuwe lijn van Volvo getrokken is. De langgerekte koplampen, de grille met het bekende beeldmerk en zelfs de puntige bumpers komen overeen met de nieuwe S60 en vernieuwde C70. Aan de achterzijde van de C30 zien we echter geen grote verschillen met de eerste generatie. Hier schaafden de ontwerpers van Volvo slechts de achterbumper ietwat bij. Niet geheel onlogisch aangezien de achterkant al uitgesproken genoeg was.

Opgeruimd staat netjes
Het interieur is, zoals we van het Zweedse merk gewend zijn, minimalistisch opgebouwd. Alle bedieningselementen zijn ordelijk verwerkt in de zwevende middenconsole en dat zorgt voor een soort natuurlijke rust op het dashboard. Vormgeving die alleen maar uit het schetsboek van een Scandinavische fabrikant kan komen! Een bijkomend voordeel van de evenwichtige lay-out is de goede ergonomie van de C30. Alle knoppen en schakelaars zitten precies waar je ze verwacht, al valt het - overigens prima werkende - navigatiesysteem op dit gebeid enigszins uit de toon. De bediening van deze hardware zit verborgen achter het stuurwiel en vraagt enige gewenning. Een punt wat we erg kunnen waarderen is de bouwkwaliteit en het materiaalgebruik van de C30. Alle delen sluiten mooi op elkaar aan en er zijn prettige, zachte materialen verwerkt.

Groter dan je denkt
Wie de compacte buitenmaten in ogenschouw neemt stelt zijn verwachtingen over de binnenruimte al gauw naar beneden bij. Wat betreft de bagageruimte heeft men hier volkomen gelijk in. De ruimte is door de hoge tildrempel moeilijk te bereiken en is met 251 liter gewoon aan de kleine kant. Echter vergist men zich in de binnenruimte van de ‘sporthatch’. Voorin hebben beide inzittenden weinig reden tot klagen, maar ook achterin kunnen twee volwassenen nog goed zitten. Dankzij de ver doorgetrokken achterste zijruiten worden zelfs de claustrofobische gevoelens weggenomen. Passagiers tot een lengte van 1,90 meter ervaren er voldoende hoofd- en beenruimte en dat is toch wel frappant gezien zijn compacte voorkomen. Helaas heeft Volvo niets aan het schuifsysteem van de voorstoelen gedaan. Deze blijven na een instap richting achterbank irritant op de voorste stand staan. Een minpunt dat we bij de rij-impressie met de vorige generatie ook al aanhaalden.

Dynamisch weggedrag
We gooiden het uiterlijk van de C30 al onder de noemer ‘Sporthatch’, maar we waren vooral benieuwd of de Volvo dit onderweg waar kon maken. En gelukkig kunnen we mededelen dat het absoluut niet tegenvalt. Verwacht geen messcherp weggedrag en rugbrekende vering. Nee, de C30 schotelt juist een dynamisch weggedrag voor dat zich zowel sportief als comfortabel gedraagt. Een voorbeeld hiervan is het onderstel dat redelijk stug geveerd is, maar toch de meeste oneffenheden weg weet te filteren. Ook de besturing helpt mee aan de prettige mix. De C30 laat zich precies en direct sturen, maar mist wel enigszins gevoel. Dit is grotendeels te wijten aan de licht overbekrachtigde besturing. Maar al met al stuurt de compacte Volvo naar behoren. Wellicht niet zo sportief als het uiterlijk doet vermoeden, maar hier hebben we graag een stukje comfort voor terug.

Zuinige DRIVe
Ons testexemplaar is voorzien van een DRIVe-embleem en is zodoende uitgerust met de energiezuinige 1.6 liter dieselmotor. Het model valt dankzij een uitstoot van 99 g/km in de 20% bijtellingcategorie en is daarmee zakelijk gezien veruit het meest interessant. Daarnaast zullen veelreizende particulieren het verbruik van 3,9 liter per 100 km zeker waarderen. Op papier is er dus goed te leven met de 109 pk sterke DRIVe, maar ook in de praktijk valt dit niet tegen. Natuurlijk trekt de C30 de klinkers niet uit de straat, maar vlot meekomen met het verkeer is geen probleem. Terugschakelen voor een inhaalacceleratie is niet eens nodig, aangezien het maximale koppel van 240 Nm al bij lage toeren voorhanden is. En niet alleen tijdens het rijden overtuigt de zelfontbrander, want ook het brandstofverbruik is plezierig laag. Gemiddeld nam de Volvo tijdens de testperiode  slechts 4,5 l/100km tot zich. Een prima prestatie.

Resumé
Hard van buiten, zacht van binnen. De marketingkreet van een niet nader te noemen dropverkoper past helemaal bij de Volvo C30 DRIVe. Het uiterlijk van de sporthatch’ oogt zeker sportief en weet menig voetganger hun nek te laten verdraaien. Echter binnenin weet Volvo een rustige sfeer te creëren, zowel betreffende de vormgeving als de prestaties. Geen scherpe besturing en stuiterig onderstel, maar een fijne mix van comfort en rijdynamiek. Wellicht dat een krachtigere motor in combinatie met een sportonderstel de bestuurder meer sportieve aspiratie biedt, maar wat ons betreft is dat helemaal niet nodig. Rijden in de zuinige DRIVe motorisering is plezierig genoeg en daarnaast vooral voor de zakelijke rijders fiscaal aantrekkelijk.