Chevrolet Spark

Na dik tien jaar zegt Chevrolet de Matiz – tot 2005 bekend als Daewoo – vaarwel zonder daarbij achterom te kijken. Hoewel de Matiz een redelijk ordervolle periode heeft gekend is de fonkelnieuwe Spark in veel opzichten wat zijn symbolische voorganger niet was. Het nieuwe wapenfeit van Chevrolet is dan ook met een totaal ander doel ontworpen. Chevrolet wil met de Spark (meer) de jonge automobilist bereiken en tegelijkertijd het kleine gezin niet overslaan. Dit heeft zich in eerste instantie vertaald terug in een fris en kek voorkomen. Hoewel het ontwerp talloze scherpe hoeklijnen en achteraf gemonteerde details bevat waardoor het geheel enigszins druk aandoet is aan attitude daarentegen geen gebrek. Met de prominent aanwezige forse koplampunits, die vanuit bepaalde standpunten ietwat kwaadaardig de wereld bekijken, staat de Spark lekker stoer op zijn wielen. In de flank keert de rust enigszins terug door de handgrepen van de achterste deuren – de Spark is standaard een 5-deurs – te ‘verstoppen’. Hierdoor oogt de auto optisch als een driedeurs die in het algemeen als meer dynamisch en sportief wordt gezien. Helaas neemt het ontwerpdetail al rijdende wel het nodig zicht naar achteren weg.

Ruimte
De Spark zweeft ergens tussen het A- en het B-segment. Met buitenmaten van 3,64 meter (lengte), 1,60 meter (breedte) en 1,52 meter (hoogte) begrijpen we meteen waarom Chevrolet geen duidelijk marktsegment voor de auto aanwijst. De Spark is namelijk een slag groter dan auto’s als de Toyota Aygo of Ford Ka die in dezelfde vijver vissen en kan zich daarnaast ook best meten met bijvoorbeeld een Suzuki Splash of een Mitsubishi Colt. De Spark eet dus van meerdere walletjes en daarmee wordt nogmaals aangetoond dat hij een brede doelgroep wil aanspreken. Binnenin profiteren de ledematen van deze gekozen strategie. De Spark heeft vijf zitplaatsen en biedt volgens Chevrolet plaats aan evenveel personen. Wij maken er echter vier volwassenen of twee volwassen en drie kinderen van. Dit is nog altijd een bovengemiddelde hoeveelheid ruimte. Er is dan 170 liter aan bagageruimte voorhanden en wanneer de achterbank (60/40) wordt neergeklapt kan maximaal 568 liter aan spullen worden meegenomen. Ook niet slecht in de compacte klasse. Het openen van de achterklep kan overigens louter van binnenuit. Behalve dat dit onlogisch is, ervaart men het als erg irritant wanneer de ruimte regelmatig wordt gebruikt.

IJsblauw
Oef, het wordt wel erg zwart voor de ogen wanneer we uitkijken over het dashboard. De aankleding is namelijk overwegend donker van kleur. Het stuurwiel en het instrumentenpaneel gunnen je als enige wat licht op het netvlies. Eventueel is voor meer frivoliteit de, in de deur doorlopende, strip en een deel van de deurbekleding in dezelfde tint als de carrosserie te verkrijgen. Mooi is de ijsblauwe instrumentariumverlichting dat bij het vallen van de avond heel tegenstrijdig juist warm en knus aandoet. Voor de rest zijn we erg te spreken over de indeling. De belangrijkste knoppen liggen binnen handbereik en zijn snel op intuïtie te vinden. Voor sommigen zal de draaiknop van de airconditioning na verloop van tijd gevoelig in de weg zitten omdat de rechterknie hierop leunt tijdens het rijden. Over het materiaalgebruik kunnen we kort zijn: hard plastic overheerst, maar dat is bij zijn soortgenoten van (Japanse) makelij niet anders.

Motorfiets
‘If you can make it here, you can make it anywhere.’ Deze bekende lyriek van Frank Sinatra (New York, New York) is volledig toepasbaar op Athene als het om verplaatsen van A naar B gaat. Verkeersregels zijn er vast, alleen lijken ze er niet te zijn. Een leuk voorbeeld hiervan is dat we op een bepaalde weg - waar maximaal 70 km/h is toegestaan - met een groepje journalisten flink aan het doorrijden zijn totdat er een politieauto met loeiende sirene opduikt. De ganse pers abrupt op de rem. Behalve de motorrijder in de rij die de ‘regels’ kende. Hij gaat bij het zien van de heerlijke draaier in de verte er nog even extra goed voor zitten en scheert met bijna suïcidale neigingen rakelings met zijn buikschuiver langs de sterke arm der wet. Met stompverbijstering glimlachen we via elkaars binnenspiegel. De Grieken houden er een chaotische rijstijl op na en er is geen (politie)haan die er naar kraait. Chevrolet besloot hier zijn Spark te introduceren en dat kan slechts twee dingen betekenen: de auto gaat keihard onderuit of houdt zich staande en kan in ons vlakke landje prima meekomen. Dat laatste is het geval. Wij reden de 1.2 liter met 81 pk en 111 Nm en er is ook nog een 1.0 liter goed voor 68 pk en 93 Nm. Beide zijn viercilinderbenzinemotoren en dat is in combinatie met het kleinste slagvolume best uniek, daar de meeste driepitters zijn. Altijd is de krachtbron gekoppeld aan een handgeschakelde 5-bak gekoppeld die zich overigens vloeiend van verzet laat wisselen. Trouwens, over motorfietsen gesproken. Het instrumentenpaneel van de Spark zou zomaar een regelrechte kopie van een moderne sportmotor kunnen zijn, compleet met soortgelijke toerenteller. Bijkomend voordeel is dat deze bovenop de stuurkolom is gemonteerd en meebeweegt met de verticale verstelling. Zodoende is de afleesbaarheid van de verschillende meters gegarandeerd. Ongeacht de motor geeft Chevrolet een gemiddeld brandstofverbruik op van 5,1 l/100 km op. Helaas is dit via de boordcomputer niet te controleren, omdat deze functie juist schittert door afwezigheid.

Rijden
Bij de Spark zit het ‘m in de hoogte en niet zozeer in de breedte. Door deze smalheid is het daar tussendoor manoeuvreren of parkeren waar anderen passen. Handig hierbij is de redelijk korte draaicirkel van 9,9 meter. Wegen in Griekenland zijn allesbehalve biljartlaken-strak en dat komt goed van pas met het op comfort gerichte onderstel. Oneffenheden worden keurig weggewerkt zonder nukkig gedrag van het koetswerk. En door de afwezigheid van wringende geluiden in het dashboard blijkt deze ook naar behoren elkaar te zijn geschroefd. De investeringen in het chassis van de Spark is tevens terug te vinden in de wegligging. Die is gewoon prima voor een auto in deze klasse. Logischerwijs is de Spark geen snelle rakker. Om vaart te maken en erin te houden moet echt toeren worden gedraaid, iets dat gepaard gaat met een dosis mechanische geluiden. Bij constante belasting is het motortje opvallend stil en ook de rest van de omgevingsgeluiden krijgt weinig vat op het trommelvlies. In de tussentijd kun je dan ongestoord naar je favoriete muziek luisteren via de radio/CD/MP3-speler met zowel een AUX-ingang als een USB-poort voor allerhande externe digitale muziekdragers (vanaf 1.0 LE). Ook niet geheel onbelangrijk in een auto die de jeugd moet beroeren.

Conclusie
Chevrolet doet de oubollige Matiz met de Spark in één klap vergeten. En niet alleen zijn voorganger wordt overtroffen, de concurrentie in de compacte klasse zal zich tevens stukbijten op de Spark. De auto is bovengemiddeld ruim, heeft standaard vijf deuren, weet prima te presteren en beschikt vanaf de 1.0 LE over een keurige uitrusting (o.a. airco). Dit alles wordt ook nog eens gewikkeld in een hippe verpakking tegen een scherpe prijs beginnend bij € 8.495,-. Concluderend biedt de Chevrolet Spark dus een prijs/kwaliteitverhouding waarbij de vonken zomaar in het rond kunnen vliegen.