TEST Ford Mustang (2024): de V8 is niet dood, hij leeft!
Hier verdwijnen Ford-klassiekers als de Fiesta en Focus van het toneel, maar in de VS houden ze tradities graag in ere. Daar begint de Ford Mustang doodleuk aan zijn zevende generatie. Een V8 mag uiteraard niet ontbreken.
Met de presentatie van de elektrische Ford Mustang Mach-E in 2019, verwachtten we dat de versie met verbrandingsmotor geen groene bananen meer zou kopen. Het leek immers elk moment afgelopen te kunnen zijn voor de ponycar.
Elke week minimaal één gratis test lezen? Meld je aan voor de nieuwsbrief.
De BYD SEAL U DM-i levert comfort en efficiëntie, met een actieradius van 1.080 km.
Rijd deze plug-in hybrid al vanaf €39.490,-
Ford voorzag de traditionele Mustang ook wel van relatief zuinige viercilinder turbomotoren, maar een auto met dit erfgoed vraagt eigenlijk op z’n minst om een zescilinder. Sterker nog, volgens de echte liefhebbers hoort er een V8 in. Dat type motor leek in het transitietijdperk naar elektrische auto's echter geen toekomst meer te hebben.
Helft Mustang-klanten kiest voor V8
Maar daar dachten de fans anders over. Nog altijd bijna de helft van de Amerikaanse Mustang-klanten kiest voor deze optie en ook in Europa is de V8 de meest verkochte motorvariant. Dat betekent dat Ford de dikke achtcilinder in leven kan houden, zonder er verlies op te lijden.
“Ford trekt met de nieuwe Mustang een lange neus naar Dodge.”
Fords algemeen directeur Jeff Marentic is ermee in zijn nopjes: “Ik begrijp de groene beweging die momenteel gaande is, maar we zijn trots op onze V8-motoren.” Tegelijk trekt Ford een lange neus naar Dodge, dat onlangs de productie van zijn beroemde achtcilinder musclecars stillegde. Bepaald geen unicum, want het aantal nieuwe auto’s dat nog met een V8 leverbaar is, neemt sterker af dan de met uitsterven bedreigde geelgerande Limburgse lösskever.
Mustang Dark Horse voor ultiem rijplezier
Ford zelf had waarschijnlijk ook z’n twijfels over de levensvatbaarheid van de traditionele Mustang op de lange termijn, want de laatste grote vernieuwingen dateren alweer van zeven jaar geleden. Daarnaast laat de zevende generatie Mustang zien dat Ford niet geprobeerd heeft het wiel opnieuw uit te vinden. Dat zowel het platform als de motor oude bekenden zijn, zal de liefhebbers een hotdog zijn. Sterker nog, het zal bij hen eerder voor vreugdetranen zorgen dan voor verdriet.
Wel helemaal nieuw is de uitvoering Dark Horse, die volgens Ford gericht is op ultiem rijplezier. Voor ons alle reden om juist deze variant voor de eerste testrit te kiezen. We hadden ook best oren naar het cabriomodel, maar dat is hoogstens een GT. Die heeft 7 pk minder en is minder gefocust op rijdynamiek.
V8 nog gretiger dan bij Mustang Mach 1
Voor 145.400 euro biedt de Dark Horse een 453 pk sterke V8, een handgeschakelde zesbak, een adaptief onderstel, Brembo-remmen en een torsen-sperdifferentieel op de achteras. Het resultaat is – in de beste zin van het woord – geen verrassing. Dat de V8-motor nu met dubbele gaskleppen werkt, maar ook met een strenger deeltjesfilter moet leven, is zelfs een echte meerwaarde: de Mustang is schoner dan ooit en reageert nog gretiger op het gaspedaal dan we ons herinneren van de Mach 1-versie die we ruim twee jaar geleden reden.
Zo klinkt de V8 van de Mustang Dark Horse (2024)
Het geheel wordt begeleid door een verrassend intens geluid dat via instelbare kleppen uit de vier uitlaatpijpen komt. Zijn deze kleppen gesloten, dan hoor je het zware, maar rustgevend gemurmel van de achtcilinder onder de lange motorkap nog steeds duidelijk, maar subtiel. Zo kan de bestuurder met het gaspedaal als instrument, de fijnste motormuziek componeren: van gemoedelijk gekabbel tot hamerend geroffel, dat zelfs Phil Collins in zijn hoogtijdagen had doen verbleken.
Is de Ford Mustang (2024) echte sportwagen?
Een instrument dat weliswaar beter is dan ooit, maar nog wat fijnafstemming kan gebruiken, is de stuurinrichting. De installatie is wat directer en biedt meer gevoel dan voorheen, maar het is nog niet het chirurgische precisie-instrument dat je bij Porsches en Lotussen aantreft. Is dat erg? Nee, niet als je de Mustang behandelt naar wat hij - in Europese ogen - eigenlijk is: geen pure sportwagen, maar een beresterke gran turismo met een karaktervolle aandrijflijn.
Dan hebben we het niet alleen over die klassiek klinkende beul van een V8, maar ook over de versnellingsbak. Die is door de performance-specialisten van Tremec speciaal voor de Dark Horse-versie aangepast, met als resultaat shortshifter-achtige schakelwegen en een heerlijk mechanisch klikklakgevoel in de magnesium pookknop.
Dat de Mustang meer een GT is dan een hardcore sportieveling, merk je ook aan het onderstel. De Amerikaan veert verrassend soepel, maar wordt altijd netjes in toom gehouden door de adaptieve dempers van het MagneRide-onderstel. Het resultaat is voldoende comfort, tegelijkertijd wordt het overhellen in bochten efficiënt beteugeld.
Hoge pijngrens gevraagd
Op de voorstoelen biedt de Mustang meer dan genoeg ruimte, terwijl de tweezits achterbank meer geschikt is voor mensen met een hoge pijngrens. Zonder ze getest te hebben, raden we de Recaro-sportstoelen aan (1800 euro), want de standaardstoelen zijn comfortabel, maar bieden niet genoeg zijdelingse steun om weerwoord te bieden tegen het speelse karakter van de Dark Horse.
Processor als een geknepen viercilinder
De angst dat Ford de klassieke Mustang-genen zou laten verwateren met een gedigitaliseerd dashboard, bleek ongegrond. De schermen zijn mooi ontworpen en bieden de mogelijkheid om de klassieke ‘klokkenwinkel’ weer tot leven te wekken. Alleen lijkt de processor achter het infotainment meer op een geknepen viercilinder dan op een V8. Dat zij hem vergeven, zolang er onder de motorkap maar een achtcilinder ligt.
Genieten zolang het nog kan
Terwijl het gros van de concurrenten de V8-motor de nek omdraait, geeft Ford hem een verjongingskuur. Meer dan ooit combineert de zevende generatie Mustang de relaxte Amerikaanse stijl van de klassieke ponycar met de focus van een Europese sportwagen. Dat maakt de Mustang, vooral als Dark Horse, zeer begeerlijk, maar ook de ‘gewone’ Fastback GT (vanaf 131.400) is nog altijd de moeite waard.
