Waarom deze Ferrari van een half miljoen geen touchscreen heeft
De Ferrari Purosangue in zijn thuishaven Maranello een suv noemen, is als hardop vloeken op de Biblebelt. Volgens zijn scheppers is de Purosangue een ‘volbloed Ferrari-sportwagen’, maar dan met vier deuren. Sterker nog, ze hebben het over ‘een nieuwe norm’.
Wij vatten het steigerende paard bij de teugels en geven hem de sporen. Om maar eens op z’n zuur-nuchtere Nederlands te beginnen: qua prijs stelt de Ferrari Purosangue inderdaad een nieuwe norm. De dealer verlangt ruim een half miljoen euro voor de vierdeurs supersporter: 504.930 euro om precies te zijn.
Van Ferrari tot Dacia, wij testen alles!
Mis niets en meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief.
Daarmee is de nieuwe Ferrari een stuk duurder dan zijn buurtgenoot, de Lamborghini Urus (312.975 euro). Een Bentley Bentayga 4.0 V8 heb je zelfs 'al' voor 281.671 euro. Maar goed, dat zijn dan ook geblazen achtcilindertjes, terwijl de Ferrari Purosangue over een atmosferische V12 beschikt, net als de Rolls-Royce Cullinan. Toch is zelfs de duurste versie van die opper-Brit minder kostbaar: 494.452 euro.
Rij nu de stoere Volkswagen T-Cross. Ideaal voor in de stad met genoeg ruimte voor vakantie.
En dat voor een vriendenprijs!
Maar laten we dit verhaal niet verengen tot een ordinaire centenkwestie. Want afgezien van het cilinderaantal en de achterwaarts open zwaaiende achterportieren, zijn de Ferrari Purosangue en de Rolls-Royce Cullinan totaal onvergelijkbaar.
Comfort is bijzaak in de Ferrari Purosangue
Om het even kort door de bocht te zeggen: bij de Rolls-Royce is alles gericht op comfort, terwijl de Ferrari sportiviteit en prestaties als corebusiness heeft. Comfort is meer een welkome bijzaak. Dat besef je onmiddellijk als je alleen al naar het gewicht kijkt. We zouden de Purosangue met zijn massa van 2 ton geen lichtgewicht willen noemen, maar de Cullinan legt nog een verpletterende 600 kg extra in de schaal. Toch is de Purosangue met zijn lengte van bijna 5 meter allesbehalve compact en overtreft hij in die zin de tot dusver meest praktische Maranellees ooit, de Ferrari GTC4 Lusso. En hoewel de fabrikant het s-woord niet wil horen, is de Ferrari Purosangue ook het hoogste model uit de merkhistorie. We laten ons dan ook niet zakken in het indrukwekkend sportief ogende meubilair, we klimmen erop.
Een groot touchscreen en internet vindt Ferrari flauwekul
Vervolgens hebben we zicht op een druk beknopt stuur, uiteraard met het steigerende paard op de naaf, met daaronder de rechthoekige startknop. Voordat we die indrukken, constateren we dat Ferrari niet heeft gekozen voor een groot centraal touchscreen. Het dashboard oogt fraai en modern, maar aan een navigatiesysteem of internetverbindingen doet Ferrari niet. Volgens de Italianen gebruikt iedereen daar toch zijn telefoon voor. Het 10,2-inch scherm ter rechterzijde is er vooral om de bijrijder zo veel mogelijk bij het rijden te betrekken.
Je hoeft niet bang te zijn voor de Purosangue
Meer dan welk ander merk ook, is Ferrari omgeven door magie. Maar we kunnen ons ook voorstellen dat Ferrari's onervaren automobilisten angst inboezemen. Je hoeft YouTube maar op te starten en je wordt overladen met filmpjes van bestuurders die hun rechtervoet niet in toom konden houden en ongepland met Ferrari en al het onderwaterleven in een boerensloot gingen verkennen. In de Purosangue hoef je daar niet bang voor te zijn. De atmosferische V12 vertoont niet de overdreven hitsigheid van de kunstmatig beademde concurrentie.
V12 uit een hypercar
De fijnbesnaarde toon is gezet, en dat terwijl de ver naar achteren geplaatste motor toch afkomstig is uit de Ferrari 812 Competizione, een heuse hypercar. Voor de Purosangue hebben de ingenieurs vooral ingezet op een zo vlak mogelijke koppelkromme. Van de maximale trekkracht (716 Nm bij 6250 tpm) staan 573 stuks al vanaf 2100 toeren in de startblokken. Dat is een stuk minder dan de Lamborghini Urus in petto heeft, in Maranello ook wel ‘de beul van de buren’ genoemd. Die loopt zo met zijn 850 Nm bij 2250 tpm te koop, dat-ie je te pas en te onpas onbehouwen in je rug schopt.
De Ferrari-motor reageert juist fijngevoelig op het gaspedaal, totdat de naald van de toerenteller de 6 passeert en de V12 zijn suv-kleed definitief van zich afschudt. Jaag je de twaalfcilinder vanaf stilstand in elk verzet naar de 8000 toeren, dan trakteert-ie je op een honderdprint van 3,3 seconden. Pas bij 310 km/h houdt-ie het voor gezien. Maar eigenlijk zijn dit soort rechtdoorkunstjes niet aan de Purosangue besteed …
Wielophanging Purosangue
Pas wanneer er een mooie bochtenreeks opdoemt, begint de genotsmachine op volle toeren te draaien. Je gaat bijna denken dat Ferrari zich bij de gewichtsopgave een paar honderd kilo vergist heeft. Ooit was het de Porsche Cayenne die de toon zette voor sportieve suv’s en daarna volgden de Stelvio’s, Levantes en X6’en van deze wereld. Zo lichtvoetig als de Purosangue is er echter niet één.
Het geheim zit hem onder meer in het recept van de actieve wielophanging. Die werkt niet met relatief trage en zware luchtbalgen, maar met Ferrari’s eigen Active Suspension Technology. Daarbij hebben de veerpoten elektromotortjes die de auto zoveel mogelijk horizontaal houden. Zware stabilisatorstangen zijn overbodig, terwijl het rijgedrag ongelooflijk speels en dynamisch is. Dankzij de transaxle-opzet, met de versnellingsbak ter hoogte van de achteras, is de gewichtsverdeling optimaal.
Mochten de achterwielen hun grip te verliezen, dan voorkomt een drieversnellingsbak op de vooras dat je je tussen de onderwaterbiologen voegt. Het credo is dan ook: hoe sneller, hoe beter. Veel meer nog dan de GTC4, voelt deze functionele Ferrari aan als een supercar. Na de testrit beloven we plechtig dat we de Purosangue en het s-woord nooit meer in één zin zullen noemen.
Welcome bij Dirk van den Broek
Toch zit het wel snor met de praktische bruikbaarheid van de auto. Door de beschaafde inborst van de motor rijd je er net zo makkelijk mee naar Dirk van den Broek als over de Stelviopas. De passagiers worden via de ‘welcome doors’ - dat klinkt vriendelijker dan ‘zelfmoorddeuren’ - op comfortabele wijze naar hun individueel verstelbare zetels gedirigeerd. Daar voelen ze zich als een honkbal in de handschoen van de verrevelder; stevig en veilig vastgepakt door welriekend leer.
Met de beentjes trappelen van genot tijdens een elegant bochtenballet is voor de achterpassagiers geen enkel probleem. Met dank aan de wielbasis van ruim 3 meter. En of je nu weer met de boodschappen van Dirk naar huis rijdt of van huis voor een midweekje naar je pied à terre in Toscane vertrekt, de kofferbak van 473 liter zal niet klagen. Mooier wordt het niet. Nu nog dat half miljoen bij elkaar zien te schrapen.
Ferrari Purosangue in cijfers
- V12 met 6496 cc, 725 pk en 716 Nm
- 0-100 km/h in 3,3 s, topsnelheid 310 km/h
- Verbruik 17,3 l/100 km (1 op 5,8)
- lxbxh: 4973 x 2028 x 1589 mm
- Inhoud kofferbak: 473 l
- Gewicht: 2028 kg
- Prijs € 504.930 (NL) / € 387.431 (BE)
De zekerheid van Univé: uitstekende service en altijd een gunstige premie.
