Aston Martin V12 Vantage test: a last hurrah
Engeland rouwt om zijn overleden koningin. Maar autoliefhebbers zullen ook een traantje wegpinken nu Aston Martin afscheid neemt van de twaalfcilinder en overstapt op elektriciteit. De machtige motor laat nog één keer van zich horen.
Klaar, afgelopen, uit. Dit is het einde van een tijdperk. De Aston Martin V12 Vantage vormt de laatste groet van de machtige twaalfcilinder. Net zoals zoveel legendarische motoren, moet hij ruimte scheppen voor aandrijflijnen die op schone stroom lopen. De Britten bouwen 333 stuks van de finale-Vantage, en die zijn inmiddels allemaal verkocht. Dit is een toekomstige klassieker, een verzamelstuk, maar wel eentje dat vraagt om regelmatig de weg opgestuurd te worden. Met zijn vermogen van 700 pk, opvallende wide body, speciaal samengestelde onderstel en omvangrijke gewichtsbesparing, is dit de ultieme rijdersauto onder alle Vantages.
Emoties bedwingen
En ik heb de eer om een hele dag op pad te gaan met deze exclusieve supercar. Ik hoef niet uit te leggen dat ik mijn emoties moeilijk kan bedwingen. Ik voel euforie, respect, nieuwsgierigheid en weemoed. Toch vraag ik me af, of die joekel van een taartschep achterop nou echt nodig is. Nee, de eigenaar kan er ook voor kiezen om 'm weg te laten.
Aan de andere kant levert het ding op volle snelheid wel een neerwaartse druk op van 204 kilo. Weliswaar doet hij afbreuk aan het elegante lijnenspel van het koetswerk, maar tegelijk completeert hij de dramatiek van de met 40 mm uitgeklopte wielkuipen, de grote gapende grille en het extreme pakket aerodynamische hulpmiddelen. Om de sportieve ambities van deze ultieme Vantage te onderstrepen, zijn de frontsplitter, de zijskirts en de diffusor in blank koolstofvezel uitgevoerd. Ook de carbon motorkap, waarin een hoefijzervormige luchtsleuf is verwerkt, blijft deels ongelakt. Dolle pret!
Pijnlijk stuitje
Met een gracieuze beweging van je lichaam tussen de brede dorpel en het lage dak plaatsnemen in de diepe kuipstoel, is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Als ik heel even pauze neem op de buitenrand van de zitkuip, kom ik er op pijnlijke wijze achter dat niet de beste beslissing was. Zojuist heeft mijn stuitje kennis gemaakt met het koolstofvezel. Er volgt een verbeten grimas, maar die trekt zich meteen in de breedte zodra ik de glazen startknop indruk.
De V12 voorin komt tot leven. Een energieke maar welgemanierde grom klinkt vanuit de motorruimte, een geluid dat alleen al veel ontzag inboezemt vanwege het motorvermogen van 700 pk en maximum koppel van 753 Nm. Cijfers waarvoor je al je zintuigen zult moeten richten op het rijden. Esthetiek, ergonomie, fysieke pijn? Zet dat maar snel uit je hoofd!
Op jacht naar de limiet
Al tijdens de eerste kilometers valt op hoe hard de vering is en hoeveel steviger de adaptieve schokdemping in het meest milde programma. Speciaal voor deze allerlaatste, in een gelimiteerde oplage gebouwde V12 Vantage werd het onderstel nog eens aangepast. De feedback is fantastisch, de scherpte van de besturing verbijsterend. Er is geen reactietijd, er is geen marge. Het geheel is op vastberaden reacties gericht en is uiterst informatief over de mate van grip en het verloop van alle gebeurtenissen onder het loopvlak van de banden. Heel vertrouwenwekkend allemaal, maar toch breng ik de Michelin-walsen liever eerst even op bedrijfstemperatuur, voordat ik op jacht ga naar de limieten. Waar die ook mogen liggen …
Als in een trance in de Aston Martin V12 Vantage
Het lijkt de V12 Vantage allemaal niet te deren hoe hard je een bocht induikt. De voorwielen bijten zich vast in het asfalt en trekken met beangstigende dwarskrachten naar de apex van de bocht, en dankzij het sperdifferentieel is de tractie overweldigend. Uiteraard is de auto wat zwaar in de neus, maar dat compenseert de kolossale V12-motor met een krachtreserve die moeilijk te bevatten is. Hij levert bij 1800 tpm al zijn maximum koppel.
In welke versnelling je ook rijdt, met een overdosis gas kun je de Aston Martin altijd tot een drift dwingen. En daar draagt de gemodificeerde achttraps automaat graag zijn steentje aan bij, met bliksemsnelle schakelacties. Deze V12 Vantage is een pure rijdersauto. Kies voor het Track-programma of schakel het ESP gelijk helemaal uit. Zet de automaat in de handstand en schakel de schokdempers in Sport. En vergeet vooral je concentratie niet te verliezen! Hoe meer je de auto provoceert, des te beter hij wordt.
700 pk dwars door je ziel
Rijdend op het scherp van de snede, wordt balanceren op de lijn tussen grip en slip als bewegen in een trance. Hoe hoog de snelheid ook wordt, met speels gemak rijg ik de bochten aan elkaar. Aanremmen, insturen, de lijn vasthouden, even de apex aantikken en dan weer op het gas. Aanremmen, insturen, lijn vasthouden … Zo kan ik voor altijd door blijven gaan.
De genadeloze kuipstoel houdt mijn lichaam zo stevig vast, dat ik de duizelingwekkende dwarskrachten nog intenser beleef. De 5,2 liter grote V12 dreunt doordringend, en brengt onder vollast een duivels gezang ten gehore. Maar je zult de Britse V12 geen moment betrappen op hysterie. Hoeveel vermogen de motor ook levert, hij zal geen seconde zijn manieren verliezen. Dit is een motor die nooit om aandacht schreeuwt. Deze V12 treft je diep in je ziel.
V12 Vantage: conclusie
Wat verklaart dat ik na een dag achter het stuur van de Aston Martin V12 Vantage liever niet wil uitstappen? Het besef dat dit wel eens de laatste keer is dat ik met de Aston Martin V12 Vantage heb gereden, is wat mij tegenhoudt. Deze auto is onvervangbaar, de onbetaalbare V12 zelfs niet door de krachtigste elektromotor te evenaren. Laat mij alsjeblieft nog heel even zitten, totdat ik mijn emoties weer onder controle heb. Dit was het dan: de laatste V12 Vantage is de beste V12 Vantage. En zo is 't.