Autotest | Mazda CX-5

Ooit een Japanse woordvoerder bij een dito automerk aan de tand geprobeerd te voelen? Wel, mocht dat ooit gebeuren, maak je borst dan alvast nat. Je zal, evenals wij, wellicht ervaren dat elk even hartelijk als halsstarrig uit de hoek kan komen. Zo'n – wat wij noemen gepassioneerde – karaktertrek tref je ook aan bij de mensen van Mazda. Ze doen de dingen het liefst op hún manier en geloven daar stellig in. Wat overigens niet wil zeggen dat men niet wil luisteren naar feedback van buitenaf. Integendeel, we voelden ons gevleid toen Mazda ons uitnodigde om als een van de allereerste media ter wereld te rijden met de nieuwe CX-5. Nog voordat de productie voor Europa aanvangt, zodat – mede op basis van onze inbreng – de puntjes nog bijtijds op de i gezet kunnen worden. Niettemin zijn de CX-5's waar wij mee kunnen rijden al voor 95% akkoord bevonden.

Rest nog steeds de vraag: 'vanwaar zo vroeg?'

Zo is het. Mazda geeft hiervoor diverse redenen op. De voornaamste is dat de vorige CX-5 liefst 1,5 miljoen keer over de toonbank vloog en het model reeds een kwart van de totale verkopen voor rekening neemt. Een regelrecht kassucces kun je gerust stellen. Zelfs in Mazda's stoutste dromen kwam dit gegeven niet voor, maar nu het relatief kleine automerk hiervan heeft geproefd wil het dit – als vanzelfsprekend – graag zo houden.
Zou dit niet met de vorige generatie gelukt zijn dan? Misschien wel, misschien niet. Mazda wil er in elk geval niet op gokken en dit ongetwijfeld na het in acht nemen van de auto's als de Kia Sportage, Volkswagen Tiguan en Peugeot 3008. Zelf zal het merk het niet hardop zeggen en dus doen wij het maar: die concurrenten zijn sterker dan ooit.

Een ander argument is dat 'Kodo' volgens de Japanners toe was een evolutie. En aangezien de CX-5 destijds de eerste Mazda was met deze designtaal, wilden ze die eer opnieuw toekennen aan haar bestseller.

Heldere zaak. Al oogt 'ie weinig vernieuwend

Denk je er zo over, dan zijn wij de laatsten die hier fel tegenin gaan. Wij houden er namelijk een vergelijkbare zienswijze op na, gevoed door het feit dat het platform, de wielophanging, de aandrijflijnen, hetzij op punten aangepast, over zijn genomen van de vorige CX-5. Niet gehinderd door deze kennis namen we de proef toch eventjes op de som. Om onszelf te controleren.

Zodra de eerste de beste CX-5 van de vorige generatie opdook parkeerden we de nieuwe er pal naast. Op meerdere manieren, en in welke poses we de nieuwe CX-5 ook dirigeerden, onze initiële denkwijze is niet veranderd. Oké, er is een hertekende voor- en achterzijde waarbij met name de veel scherper aangesneden lichtunits in het oog springen, de A-stijl ligt een fractie vlakker en de motorkap loopt wat verder door waardoor de CX-5 daadkrachtiger overkomt, maar dat is het ook wel qua visuele exterieurveranderingen. Is het genoeg? Dat laten we liever aan jou over.

“Zelf zal Mazda het niet hardop zeggen en dus doen wij het maar: de concurrentie is sterker dan ooit.”

Buiten dat, Mazda beweert niet dat het Kodo opnieuw heeft uitgevonden. Het betreft een evolutie en dat zie je het best door de nieuwe CX-5 schuin van voren te benaderen. Nooit eerder zag je zo'n driedimensionale grille op een auto. De chromen omlijsting ervan steekt echt uit. Een stijlkenmerk dat van ons gerust de nieuwe trend in autoland mag worden.

Vanbinnen eenzelfde laken en pak?

Ja en nee. Sommige knoppenclusters herken je van de vorige CX-5. Dit zal echter niet snel opvallen omdat het ganse dashboard eromheen vanuit een leeg vel papier is ontsprongen. Meer dan vanbuiten heb je binnenin het idee wel degelijk in een Mazda van de volgende generatie te zitten. Zelfs het meubilair is opnieuw vormgegeven en voorzien van nieuwe bekleding. Het zit prima, al laten de stoelen voorzien van stof geen oerdegelijke indruk achter. Het doet ietwat goedkoop aan, net als de plastic sierdelen die eigenlijk hout of aluminium moeten voorstellen. Enkele smetjes op een verder keurig afgewerkt interieur en waaraan de meeste, vooral Aziatische merken, nog een voorbeeld kunnen nemen.

Eerste van nieuwe lichting Mazda, schreef je? Nog primeurs zodoende?

Uiteraard. Zo heeft de CX-5 als eerste Mazda ooit een elektrisch bedienbare achterklep. Niet te openen via een voetbeweging onder de achterbumper, wel te sluiten via een simpele druk op de knop. Het platleggen van de achterbank gaat in een soortgelijke handomdraai en de rugleuning ervan is voortaan onder meerdere hoeken in te stellen.

Ook nieuw is het centrale, 7 inch grote infotainmentdisplay dat – heel fraai – lichtjes verzonken ligt in het dashboard en voor de rest fier daarboven uittorent. De grafische menu's sluiten aan bij hetgeen je op dit gebied mag verwachten anno 2017 en met het bedieningsgemak is ook niets mis, mede dankzij een logische lay-out van het knoppencluster rond de draaibare, ronde hoofdknop op de middentunnel.

Een optie die wijzelf onmiddellijk zouden aanvinken als het kan, want o zo fijn tijdens het rijden, is het head-up display dat Mazda Active Driving Display noemt. Op de minderbedeelde modellen is de versie (met fysiek projectieschermpje) van de vorige generatie CX-5 overgenomen, voor de duurste uitvoering – de GT-M – is het compleet nieuw ontwikkeld. Hierbij worden de belangrijkste rijgegevens direct op de voorruit geprojecteerd en groter afgebeeld. Eenmaal ervaren wil je niet meer anders. Toch zijn er altijd nog vrij weinig automerken die ermee uitpakken. Mazda is hier dus één van.

Jinba Ittai!

Pardon?! Kalm aan, we zijn niet aan het schelden. 'Jinba Ittai' is een Japanse oerkreet die Mazda al sinds mensenheugenis uitdraagt en vrij vertaald 'de synergie tussen mens en machine betekent'. Ga rijden met welke Mazda ook en je begrijpt meteen wat het effect van deze nagestreefde filosofie is. De MX-5 voorop, maar ook achter het stuur van de CX-5 is het te voelen. De zitpositie, de afstand tot de benodigde instrumenten (stuur, pook, pedalen); het klopt als een bus. Dit enthousiasmeert al voor de sleutel wordt omgedraaid en bevestigt eens te meer dat een goed begin het halve werk is. Gaandeweg de (eerste) kilometers verstrijken ontpopt Jinba Ittai zich al meer: de nieuwe CX-5 rijdt alsof je ermee al jaren een setje vormt. Dat hebben die Japanners perfect in hun vingers.

Vertel eens, wat zit er onder de motorkap!

Nog altijd geen benzines met turbo's mocht je hier zo naarstig benieuwd naar zijn. Als we een verklaring hiervoor vragen bij de verantwoordelijke hiervoor, kijkt de persoon in kwestie ons glimlachend maar tegelijk ietwat verachtend aan. Alsof we niet een weldoordachtere vraag hadden kunnen stellen. Wat volgt is een uitgebreid pleidooi over de stellige overtuiging dat atmosferische (benzine)motoren hun beste tijd eigenlijk nog moeten beleven, niet in de laatste plaats door de ongekende compressieverhouding dat Mazda toepast. 'Turbo's op benzines? Nimmer!' luidt het kortweg.

Enerzijds valt Mazda deze overtuiging toe te juichen, anderzijds moet het merk toch erkennen dat atmosferische benzinemotoren een uitstervend ras is en de automobilist al meer gewend, zo niet verwend, is geraakt aan het schakelluie rijkarakter van een turbomotor. Keuze heeft de kopersmarkt nota bene niet eens meer; 95% van de mainstream automerken heeft de atmosferische motor immers allang vaarwel gezwaaid. Enkel Mazda hangt er nog zo stellig aan vast.
Afijn, welk gevolg dit heeft in de nieuwe CX-5? Anders leren rijden. Terug naar hoe het de meer ervaren automobilisten onder ons ooit is aangeleerd. Oftewel, verder doortrekken in toeren en eerder terugschakelen als het verloop van de weg of een eventuele caravan weerstand biedt.

“Gaandeweg de kilometers verstrijken ontpopt Jinba Ittai zich al meer: de nieuwe CX-5 rijdt alsof je ermee al jaren een setje vormt.”

Behelpen is te kort door de bocht, helemaal omdat de SkyActive-G benzine minstens 160 pk kan leveren. Maar eenmaal (terug) in de dieselversie – die wel is voorzien van een turbo – besef je dat gemak (lees: veel koppel bij lager toeren) bedacht moet zijn om de mens te dienen. Gelukkig schakelt elke CX-5 dan wel weer alsof je in een MX-5 zit: uiterst strak en doeltreffend en luidt de kritische noot bij de diesels dat ze zich behoorlijk laten horen bij belasting. Al kan dit te maken hebben met het feit dat de CX-5 voor de rest zeer stil is. Iets waar de technici extra aandacht aan hebben besteed en dus merkbaar de vruchten heeft afgeworpen.

Wel of niet kopen?

Mocht je het nog niet hebben gemerkt: de nieuwe Mazda CX-5 laat ons nogal hinken op twee gedachten en het is vooral het pretentieuze woordje 'nieuw' dat ons hierin dwarszit. Beter? Ja. Maar nieuw? Nee. Althans, voor ons voelt de CX-5 niet zodanig aan als dat Mazda ons wil doen geloven. Hier zullen ze in Hiroshima en op het Europese hoofdkwartier in het Duitse Leverkusen niet zo blij mee zijn. Maar wacht! Dit slotakkoord is nog niet ten einde. De opsteker is namelijk stilletjes al in de inleiding beschreven aan de hand van een vraag, te weten 'was het nodig?'. Bekijk het door deze ogen en een (mooie) toekomst van de weliswaar niet zo nieuwe CX-5 als beweerd lijkt alsnog in beton gegoten te liggen.