Skoda Octavia Combi RS

Skoda maakt al jaren furore in de rallysport. Met de Fabia en de Octavia beschikken ze over rasechte rallymonsters die op de meest uiteenlopende ondergronden en in diverse klassen overwinningen hebben behaald. Daar zien we in het normale modellengamma van Skoda helaas weinig van terug. Ruimte, praktische bruikbaarheid en ‘value for money’ staan bij Volkswagen’s Tsjechische dochter centraal. En dat terwijl ze de hoogmoedige lettercombi RS – die toch wel degelijk op RallySport duidt – zonder enig pardon op de sportiever getinte modellen durven te plakken. Met nadruk op plakken, want tot dusver hebben wij een RS van Skoda nog niet kunnen betrappen op bovenmatige sportiviteit. Met die gedachte in het achterhoofd stelde de Fabia RS nogal teleur. Een stout smoelwerk maakt immers nog geen ondeugende scheurneus, een ingenomen stelling die ook Tsjechië heeft bereikt. Maar wat heeft Skoda hier uiteindelijk mee gedaan? Dat is de hamvraag waarop de Octavia RS het antwoord geeft.

Altijd weer die prententies

Waar de Fabia RS nogal last ondervindt van zijn geliktere concernbroertjes, de Polo GTI en de Ibiza Cupra, heeft de Octavia RS al meer de kans om er tussenuit te springen. Neem het bumperwerk. Dat bevat al heel wat meer pit dan alle Skoda RS’n van weleer, met zo’n lekker ver uitstekende, scherp aangesneden onderspoiler. En ook de aan weerszijden geplaatst uitlaatpijpen mogen er ook zijn. Bovendien zorgt het Black Pack voor een smakelijke invulling, waarbij – in ons geval – een sneeuwwitte carrosserie wordt gecontrasteerd met donkere details rond de grille, de spiegelkappen en het open lichtmetaal dat perfect uitzicht geeft op de vuurrode remklauwen. Des te jammer is het dat een paar potige zijskirts ontbreken. Opmerkelijk vooral.
Apart van de looks is de Octavia RS (zeker als de geteste Combi) een unicum op zich. Want sportieve stationwagons zijn op één hand te tellen en dat zal waarschijnlijk wel altijd zo blijven. Uit eigen huis zit er concurrentie aan te komen in de vorm van de Seat Leon ST Cupra, maar die distantieert zich met z’n 280 paardenkrachten eigenlijk al meteen weer van de Octavia RS. En verder? Dan hebben we de Renault Mégane 220 GT Estate en de Ford Focus ST Wagon. Eveneens snelle stations, maar wat interessanter is, is de naamstelling van die twee auto’s. Kijk doelbewust naar de letters GT en ST. Die geven bij die beide auto's aan dat het om iets pittigs gaat, iets wat sterker is dan normaal. Maar ze laten ook ruimte voor iets groters en nóg sterkers. In het geval van de Mégane is dat de Mégane RS en bij Ford natuurlijk de Focus, ook als RS. Net als Skoda maken ze gebruik van het RS-label om sportieve modellen aan te duiden, maar die voldoen dan ook echt aan de verwachtingen die door de twee ogenschijnlijk simpele letters worden gewekt. Skoda kent geen vergrotende trap, maar zit met de Octavia RS meteen tegen het plafond van de welbekende letterhierarchië in de autobranche. En dat terwijl hij met zijn 220 pk niet eens zo ver boven de 180 pk van de reguliere Octavia met 1.8 liter TSI uitstijgt. Althans, niet noemenswaardig. Begrijp je ons punt? De hoge verwachtingen die inherent zijn geworden met ‘RS’ lost Skoda met de Octavia RS Combi op papier al niet in. Verre van helaas.

“De van de Golf GTI overgenomen aandrijflijn is pittig genoeg om deze station verrassend snel te maken..”

Met beleid gassen
Maar is dat per definitie een slechte zaak? Skoda RallySport doet het weliswaar beduidend anders dan de sportafdelingen van Renault en Ford, maar een teleurstellende auto is de Octavia RS Combi allerminst. De van de Golf GTI overgenomen aandrijflijn is pittig genoeg om deze station verrassend snel te maken. Met een vermogen van 220 pk en 350 Nm aan koppel, dat vanaf 1.500 tpm al beschikbaar is, voelt de riante Tsjech nimmer lui aan en zijn vooral tussensprints indrukwekkend. Waar we echter zo onze prangende vraagtekens bij hebben is het feit waarom de voorbanden zo snel tractie verliezen als je gretig wilt versnellen. De Octavia RS is rondom, van boven tot onder notabene bedeeld met een hypermoderne architectuur en toch moet de traction control verwoede pogingen doen om de 220 paardenkrachten in toom te houden. Helemaal op nat wegdek krijg je het gevoel dat er veel meer vermogen voor handen is dan het opgegeven aantal. Dat is stoer voor eventjes, maar verzandt al gauw in lichte irritatie. Je hebt er immers voor betaald, dus je wilt alle 220 stuks kunnen benutten ook.
Afijn, wie wil spelen zal zodoende gedoseerd met het gas om moeten gaan. Niettemin was een sperdifferentieel – zoals de Golf GTI Performance die tussen de voorwielen heeft – zeker geen overbodige luxe geweest. Gezien zijn prijskaartje (waarover later meer) had dat wat ons betreft ook best uit gekund.

Auditief genieten

Wat we tevens missen is een stukje verfijning in de zestraps DSG-bak. Die lijkt af en toe nukkig en met name in stadsverkeer bij vlagen te twijfelen over welk verzet nu de meest ideale is. Een behulpzaam tikje tegen het gaspedaal en we zijn dat al weer vergeten. Want wat weet de 2.0 liter viercilinderturbo, zeker met de Sport-stand ingeschakeld, een luide keel op te zetten zeg! Het gegrom is overal om je heen en klinkt rauw, diep en gemeen. Om nog eventjes terug te komen op dat pretentieuze RS-etiket; auditief is de Octavia RS een schot in de roos!
In de Sport-modus is de besturing meteen ook een tandje zwaarder en daarmee aanstekelijker. Gelukkig, want in de standaard configuratie is die echt te licht voor een sportief bedoelde auto. Er is ook nog een Individual-modus, waarmee je de aandrijflijn en de besturing afzonderlijk van elkaar kunt instellen. Soms, tijdens lange snelwegritten bijvoorbeeld, wil je nu eenmaal niet de zwaardere besturing maar wel het brullende karakter van de motor horen bij het accelereren. Dat kan via deze modus. Echter, het is slechts beperkt of/of. Wanneer je kiest voor de gretige soundtrack krijgt je daar het nerveuze karakter van de transmissie bij. Ze ‘loskoppelen’ van elkaar is niet mogelijk. Heerlijk als je van bocht naar bocht dendert, maar op rustigere momenten echt teveel van het goede.

Onder die laag RS make-up
De functies die er wel zijn kan je via het fijne touchscreen bedienen. Alles zit op de juiste plek, werkt intuïtief en is doordacht. Dat is de hele auto sowieso: doordacht. De tegenwoordig bejubelde bouwkwaliteit van Skoda is duidelijk terug te vinden en te waarderen wanneer je door de RS-laag heen kijkt. Het interieur is ruim en comfortabel, de sportstoelen bieden ook voor de langere bestuurders meer dan genoeg steun en het sportstuur ligt stevig in de handen. Daar blijft het echter ook bij qua speciale uitrusting, wat het bijzondere van een performancemodel toch enigszins ondermijnt. Volkswagen gooit bijvoorbeeld de karakteristieke ruitjesbekleding in hun GTI-modellen. Skoda had ook zoiets kunnen doen, maar kiest het veilige maar daardoor ook minder speciale pad.

Prijsstelling

We haalden het al eerder aan, zijn prijskaartje. De Octavia RS Combi met DSG zoals wij hem reden begint bij € 39.990,-. Wie zelf wil schakelen bespaart twee mille. Tel daar voor nog geen € 1.000,- aan opties bij en je hebt alles wat je je maar wensen kunt. Het optionele RS Black Pack kost bijvoorbeeld maar € 50,-, terwijl het, vooral in combinatie met de MoonWhite-lak, enorm veel aan de looks toevoegt. De opties zijn voordelig, maar de aanschafprijs is in vergelijk met de concurrentie aan de hoge kant. Een Ford Focus ST Wagon ST3 met handbak kost namelijk € 37.200,- en een Renault Mégane GT Estate met handbak is er zelfs vanaf € 33.990,-. En wat te denken van de Golf GTI, die weliswaar minder bagageruimte maar wel een zeer verfijnde aandrijflijn heeft. Bovendien is die iconische hatchback misschien wel meer dan ooit tevoren doorweekt met bezieling.

“Zoek je beleving en hecht je minder waarde aan de grote binnenmaten dan ben je beter af bij een dealer van een ander merk”

Twee gezichten
De Skoda Octavia RS is rationeel gezien een dijk van een auto. Maar met de bijkomstigheid van die twee befaamde letters op de achterklep hinkt hij ineens op twee gedachten. Als opwindend bedoelde station maakt de Octavia RS Combi dat verschil in prijs sowieso niet goed, een conclusie waar we eigenlijk al achter waren gekomen. Deze auto is geen RS, geen supersportmodel. Het is een snelle reisauto waarmee je af en toe (voorzichtig) los kunt gaan op een rustige zondagmorgen. Een uitstekende optie voor de familieman die een veelzijdige auto met wat extra pit wenst. Zoek je beleving en hecht je minder waarde aan de grote binnenmaten van de Skoda Octavia RS Combi, dan ben je beter af bij een dealer van een ander merk.