BMW 5-serie (518d)

Hij is niet zuiniger en niet schoner, maar ook niet kariger. De 518d is enkel minder krachtig dan de 520d. BMW kneep de van origine 184 pk sterke 2.0 liter viercilinder-turbodiesel voor de gelegenheid af bij 143 pk en ook het koppel daalde. Het ging van 380 naar 360 Nm. Ondanks dat de maximale trekkracht slechts met 20 Nm afnam, moet er qua prestaties wel ingeleverd worden. Met een acceleratie van 9,6 seconden sprint de 518d bijna een volle seconde langzamer naar honderd dan de 520d. De topsnelheid is door de terug-tuning op 212 km/h komen te liggen, een daling van 29 km/h.
Geen prestaties om zo nodig wakker van te liggen, maar toch knaagt er iets. Althans, bij ons. Het oppermachtige gevoel dat BMW ons door de jaren heen in een 5-serie heeft laten voelen is in de 518d deels verdwenen. Een subtiele reprimande met het gaspedaal naar die provocerende persoon in z’n opgekalefaterde Golfje hoef je vanachter het stuur van de 518d in ieder geval niet te maken. Grote kans dat de proleet met een obsceen gebaar al weg is gestoven voordat jij goed en wel hebt kunnen zien hoe en met hoeveel opgestoken vingers hij je uitdaagde.

Wijsheid komt met de jaren
Beter is om het kalm aan te doen in de 518d. Daar trek je de minste aandacht mee en, nog beter, is de 5-serie gewoonweg op z’n best. Wie eerder een E34 of E39 in z´n bezit heeft gehad zal onmiddellijk ervaren dat de ‘Fünfer’ sinds 2009 niet meer die sportsedan van die generaties is. En begrijp ons daarin niet verkeerd. De 5-serie is nog steeds een bovengemiddeld scherp sturende grote sedan en evenzo evenwichtig als destijds, maar de finesse heeft inmiddels de overhand genomen waardoor hij door de bank genomen merkbaar rustiger van karakter is geworden. De iets directere besturing die BMW naar eigen zeggen heeft doorgevoerd bij de facelift verandert daar niets aan. Knappe kerel die het verschil merkt.
Überhaupt is er een nauwlettend oog voor nodig om de vernieuwingen te ontdekken. Je moet welhaast ergens hebben gelezen dat de lichtunits iets anders zijn ingedeeld en dat de bumpers en de vouwen in de motorkap ietwat scherper zijn aangesneden. Gelukkig maar, want de 5-serie behoudt daarmee zijn gespierde en tegelijk sierlijke uitstraling die – in onze ogen – nog altijd niet door concurrenten is geëvenaard.

Rijden
Neem je die toegenomen ‘wijsheid’ bij het ouder worden in ogenschouw, dan is het brengen van de 518d geen onlogische stap. Dit aanwasmodel rijdt, ondanks de twijfelachtige, maar voor het vlakke Nederland toereikende prestaties, niet anders dan een 535d. Zodra de fantastische, boterzachte 8-traps automaat je op kruissnelheid heeft gebracht tikken de kilometers moeiteloos onder je weg. We betrapten ons erop dat we in het begin nog wat nieuwsgierig speelden met het Driving Experience Control, om het daarna al snel permanent in Comfort te laten staan. De besturing, de reacties van de motor en de transmissie alsook dat van het onderstel in deze modus passen het best bij de 5-serie. De Sport-stand is hooguit de betere keus op bijvoorbeeld de Duitse Autobahn, waar je nog over tientallen kilometers erg hoge snelheden kan rijden en daarbij wat meer vertrouwen wil krijgen van de auto. Het is dat we het hebben over een BMW, maar anders zouden we oordelen dat de Sport-modus inferieur aan het raken is. Er is ook nog een Eco Pro-modus. Het rijgedrag is hierin hetzelfde als in Comfort, behalve dat bij het liften van het gaspedaal de motor en de bak van elkaar worden losgekoppeld. Op een rustige weg kan je zodoende honderden meters ‘zeilen’ zonder brandstof te verbruiken. Hiertoe wordt ook de airco een tandje zachter gezet, wat je overigens meteen merkt op een warme, zomerse dag.

Kosten/statusverhouding
We hebben genoten van de nieuwe BMW 518d. Maar een 5-serie in hart en nieren? Met dat oordeel hebben we enige moeite. Van een automerk dat in drie jaar tijd meer dan een miljoen exemplaren van een model uit de topserie weet te verkopen zou je niet verwachten dat deze aan down grading behoeft te doen. Het gebeurt niet vaak dat een auto met een prijskaartje van minstens een halve ton in valuta (waar ook ter wereld) zo vaak in zo’n kort tijdsbestek over de toonbank ging. En dat in een wereldwijde economische depressie. Toch is, als we de Nederlandse importeur van het merk moeten geloven, de lagere vraagprijs BMW’s enige beweegreden geweest om de 518d in de boeken op te nemen. Drieduizend euro’s, zijn dat de mogelijke risico’s die gepaard kunnen gaan met dit ´stickermodel´ – bijvoorbeeld de naam van de 5-serie te grabbel gooien – het BMW waard om te nemen?! Want dat men zich een beetje voor “518” als typeaanduiding schaamt blijkt wel uit een kleine poll die we hebben gehouden: vrijwel iedereen zou het laten verwijderen van de achterklep. Want wat de vos niet weet, weet de haas ook niet. Maar of dit nu een gezonde ontwikkeling is, valt te betwijfelen. Ben je niet gevoelig voor welke vorm van status, doe dan je voordeel met de 518d. Of beter, ga voor een bomvolle 325dA.