Infiniti FX

Ze zeggen weleens dat je nog beter een dronken man een moeilijk besluit kunt laten nemen dan een verliefd persoon. Wie dronken is toont weliswaar meer durf, maar weet nog wel enigszins rationeel na te denken. Wie verliefd is wordt overmand door emotie en schakelt daarmee elke vorm van rationaliteit volledig uit. De Infiniti FX drukt ons opnieuw in die laatste hoek. Inderdaad, opnieuw. Want ook toen we in 2010 voor het eerst kennismaakten met de nagelnieuwe FX was het liefde op het eerste gezicht. Het feit dat Infiniti voor modeljaar 2013 een nieuwe grille monteert, andere wielen levert en de lakkleuren Graphite shadow en Iridium blue aan het gamma heeft toegevoegd is natuurlijk alle reden om even weer in te stappen. En een oude liefde opnieuw te omhelzen.

Bond-girl
Infiniti’s FX zal je hart moeten stelen. En jij die van de FX. Al vanaf de eerste aanblik. Anders gaat het zeker niets worden tussen jullie. Je moet gevangen worden door die priemende koplampen en rechtopstaande grille die de FX een uitdagende persoonlijkheid geven. Een gevoel dat je niet zomaar tot elkaar behoort, maar ‘hard to get’ speelt met elkaar. Schattig is de FX allerminst, maar stijlvol, elegant en tegelijkertijd zeer atletisch wel. Als een Bond-girl een auto zou zijn dan zou de FX de perfecte belichaming zijn. Heb je inmiddels achter die streng kijkende blik een glinstering ontdekt dan trekken de wulpse vormen in de portieren je aandacht langzaam maar zeker naar de schitterend aflopende raamlijnen en vervolgens door naar de achterzijde waar verrassend genoeg de lichtunits een minder strenge blik losmaken. Je hoort het al wel, elke vorm van rationaliteit zijn we nu alweer kwijt.

Analoog klokje
Stap je in dan blijft die zweem van verliefdheid om je heen hangen. Feitelijk maar goed ook, want ondanks dat het interieur onderscheidend is ten opzichte van de - hoofdzakelijk Duitse - concurrentie kan Infiniti hier simpelweg niet meekomen met de rest. Waar de Duitsers er een kunst van weten te maken om schitterende randjes chroom, lijsten hout dan wel aluminium en de meest mooi gestikte lederen bekleding af te wisselen met een oogstrelend rustig interieurdesign is het binnenste van de FX op functionaliteit ingericht. Met het analoge klokje in de middenconsole heeft men een poging gedaan, maar de Japanse afkomst kan niet verloochend worden. Er mist een bepaalde consistentie in materiaalgebruik en de knoppen kunnen net zo goed uit een B-segmenter komen die nog geen vijfde van de FX kost. De ergonomie is al evenzo matig. Het navigatiesysteem is bezaaid met knoppen en de boordcomputer te bedienen via druktoetsen op de koepel van het instrumentenpaneel. Zo in en in doordacht als de Duitsers is de FX zeer zeker niet, maar jammer genoeg staat daar ook geen emotioneel vormgegeven dashboard tegenover. De FX is als een cockpit van een raceauto, vooral heel functioneel, maar niet meteen een schoonheid.

Heerlijke stuurpositie
Al die visuele aspecten spreken dan niet meteen voor de FX, ga in de SUV zitten en je wordt alsnog bevangen. Misschien niet in de eerste oogopslag, maar wel als je in die zweem van verliefdheid de startknop aanraakt en de 3.0 liter zescilinder dieselmotor tot leven wekt. Die klinkt een tikkeltje rauw, maar maakt daarmee ook emoties los. Klem je handen om het uitermate compacte, maar dikke stuurwiel en het gevoel van ‘één zijn met de auto’ komt ontegenzeggelijk opborrelen. Al na de eerste stuurbeweging beginnen al onze zintuigen alweer te prikkelen. Want dit is zo’n heerlijk sturende SUV. De zitpositie is in tegenstelling tot veel andere SUV’s niet ‘hoog op de bok’, maar juist laag als een sportauto. En het stuurwiel is optimaal naar je toe te halen. Hierdoor biedt de FX een heerlijke stuurpositie die een gevoel van sportiviteit zeker niet kan onderdrukken.

Stoten
Eenmaal onderweg valt op in wat voor een stilte het zescilinder blok zijn werk doet. Bij accelereren laat hij grommend horen dat 238 pk’s en 550 Nm’s voor je klaar staan, maar bij constante snelheden laat hij zich niet horen. Wind- en bandengeruis dringt al evenzo min door tot het interieur van de FX en de schakelgangen van de automaat dragen in diezelfde mate bij aan het comfortabele karakter. Des te jammer is het dan ook dat diezelfde automaat weliswaar zijn werk soepel doet, maar van die vreemde keuzes maakt. Soms schakelt ‘ie over op momenten die je totaal niet verwacht, maar kan hij het schakelmoment juist ook uitstellen als je er wel aan toe bent. We hadden gehoopt dat de FX door de jaren heen beter opgevoed zou zijn, maar de facelift is echt puur cosmetisch van aard geweest. Dat geldt evenzo voor het onderstel. We hadden twee jaar geleden al moeite met het stoterige karakter en kunnen daar ook nu niet omheen. Dwarsriggels worden zeer duidelijk doorgegeven en bij kuilen dan wel bobbels in het wegdek worden je organen af en toe danig op de proef gesteld. Wat er tegenover staat is dat de FX rijdt al geen enkele andere concurrent. Hij voelt heel agiel, stuur zeer direct en geeft je het gevoel met een sportieveling op pad te zijn. Ondanks dat dat met een gewicht van 2.175 kg natuurlijk allemaal relatief is.

Verliefd?
Blijft het bij verliefdheid of durf je het aan een relatie te beginnen? Je staat soms voor moeilijke keuzes in het leven. De Infiniti FX is zo’n keuze. Met een prijskaartje beginnend bij € 86.520,- voor de FX30d GT staat de Japanse SUV ook nog eens een niveau hoger in de prijslijsten dan de concurrentie. Hij is bovendien niet perfect, maar heeft wel een enorm goed hart. En het is een lekker ding toch? Je merkt het al wel, wij beginnen ons rationele alweer te verliezen. Eén ding willen we je in ieder geval meegeven, stap eens bij de Infiniti-dealer binnen. Wie weet wordt je ook wel verliefd. En zo niet, dan heb je de FX in ieder geval een kans gegeven. Want dat verdienen ze bij Infiniti.