Renault Twingo

In de liefst veertien jaar dat de oer-Twingo op de markt is geweest werden ervan een kleine tweeënhalf miljoen geproduceerd. Een opvolger bleef logischerwijs niet uit, maar dat deze zomaar even in de herhaling zou vallen, dat kon Renault niet verlangen. Toch doet de tweede generatie het alleraardigst. Met 650.000 verkochte Twingo’s sinds 2007 ligt hij behoorlijk op schema om zijn illustere voorganger te evenaren. In Nederland alleen al kon Renault tot dusver rekenen op ruim dertigduizend stuks. Afgelopen maand was de Twingo hier zelfs het best verkopende model. En dat was niet de eerste keer. De reden hiervoor is even simpel als doeltreffend: de particuliere koper lijkt enkel nog warm te lopen voor wegenbelastingvrije auto’s en de zakelijke rijder op zijn beurt voor modellen in de bijtellingcategorie van 14%. En laat de Renault Twingo er daarvan nu twee in de aanbieding hebben. Echter over een half jaar wordt de normering voor fiscaal voordeel aangescherpt en vervalt het maximale voordeel voor deze meest gewilde versies. Door te moderniseren is het gelukt – helaas enkel – de diesel te ´redden´ van een hogere belastingschaal. Uiteraard heeft Renault de Twingo niet puur aangescherpt vanwege het strenge milieuregime in Nederland, maar vooral om de concurrentie voor te blijven.

Guitige snoet
Naast meer geduchte tegenstanders is er bovendien veel overlap in het overvolle A-segment. Je als fabrikant of merk onderscheiden is tegenwoordig zowaar een verheven kunst geworden. Renault heeft daarom extra haar best gedaan om de Twingo er voortaan uit te laten springen. Het front onderging een ware metamorforse. De grille die van koplamp tot koplamp loopt met in het midden Renault’s wybertje groots en trots uitgevoerd vormt niet alleen een guitige snoet, het belichaamt tevens het nieuwe gezicht van de Franse fabrikant. De opengesperde, ronde mistpitten zijn aangebracht als vette knipoog naar de originele Twingo. We herkennen de gelijkenis, maar ze doen ons vooral meteen denken aan de Skoda Yeti. Aan de achterzijde creëerde Renault eveneens plek voor enige speelsheid. Wederom door de Twingo anders dan anderen neer te zetten aan de hand van de lichtunits. Leuk gedaan.

Ieder z’n Twingo
Zeker in frivole, tropische kleuren doet de Twingo fris, maar ook schattig aan. Om het interieur in de basis een hoogwaardigere uitstraling te geven werd het reliëf van de (grootste) oppervlakken aangepast. Het werkt nog ook, al blijft het in feite allemaal tamelijk hard plastic. In deze klasse mag dat nog. Met de vrouw als hoofddoelgroep kent ook het personalisatieprogramma voortaan een grotere diversiteit aan accentkleuren. Daarnaast zijn er nieuwe wieldesigns, verschillende spoilertypes alsook stripings. In totaal zijn er 24 mogelijkheden bijgekomen. Terug van weggeweest is het stoffen zonnedak dat zich als een gordijn opvouwt wanneer het tachtig procent van het dak ‘blootlegt’. Een cabriolet wordt de Twingo er niet van – Renault heeft immers de Wind – maar een populaire optie lijkt het zeker te worden.
 
Ruimte
Van een auto met een lengte van 3,69 meter mag je niet de wereld verwachten, toch is de Twingo niet krap van binnen. Handig is de verschuifbare achterbank waardoor je kunt kiezen tussen meer been- of juist meer bagageruimte. Staat de achterbank in de voorste stand dan passen er zowaar twee reiskoffers achterin en in de achterste positie genieten juist passagiers net even van dat extra beetje meer bewegingsvrijheid. Kleine spullen kunnen opgeborgen worden in de portiervakken, in de middenconsole of in het het vak recht voor de bestuurder. Eventueel is er voor die laatste een rubberen ´grasmat´ verkrijgbaar dat verschuiven van de kleinste voorwerpen tegengaat. Handig voor bijvoorbeeld de huissleutels of een zonnebril. Het staat nog grappig ook. Minder te spreken zijn we over de stoelen. De zittingen daarvan zijn erg kort en bieden nauwelijks steun aan de onderbenen. Niet prettig. Dus als je bovengemiddeld lang bent raden we je het optionele panoramische dak af.

Actie

De vernieuwde Volkswagen Golf

Rij de vernieuwde Golf nu ook als plug-in hybride met 142 km* elektrisch bereik.
En dat voor een vriendenprijs!

Bekijk nu

iPhone-radio
Wat luxe betreft doen kleine auto’s amper nog onder voor grotere en duurdere modellen. Ook de Twingo gaat met de tijd mee. Het Fransoosje is zelfs trendsettend met de verkrijgbaarheid van een heuse iPhone-radio, O’CAR genaamd. Het betreft geen traditionele radio met Bluetooth-connectiviteit om de GSM te koppelen, maar een soort houder waarin het Apple-toestel geklikt moet worden om vervolgens tijdens het rijden blijvend en veilig gebruik te kunnen maken van diens functionaliteiten. We hebben het nog niet kunnen uitproberen, maar het ziet er veelbelovend uit. Het multimediale snufje is vooralsnog enkel beschikbaar voor de iPhone, maar aan de integratie van smartphones van andere merken wordt gewerkt.

TCe
Wie verwacht met de Twingo een eindeloos deinend karretje aan te schaffen dat vroeger zo typerend was voor Franse auto’s komt bedrogen uit. Het onderstel van de Twingo is opvallend strak afgesteld en dat geldt zeker voor de sportieve Gordini-uitvoering. Deze versie reden wij met voorin de TCe-benzinemotor en dat is zowaar een hitsig scheurijzertje dat vlottere prestaties weet neer te zetten dan het op basis van de cilinderinhoud - 1.200 cc - doet vermoeden. Door de hulp van een kleine turbo wordt er toch nog een gezonde 100 pk gerealiseerd. Daardoor, plus het feit dat het hulpinstrument goed bij de les is en lineair kracht opbouwt, komt de nog geen duizend kilogram wegende Twingo enthousiast uit de startblokken. Soms moet je daarvoor een keer terugschakelen, maar dat is geen vervelende handeling. Hoewel dit soms wat hakerig verloopt zitten we nooit mis. Pas op de snelweg en bij een gangetje van 140 km/h merk je dat het vermogen ontoereikend is om met het snelle verkeer mee te komen. Maar binnen de bebouwde kom en op N-wegen is bijbenen geen enkel probleem.

dCi
Verruit de meest verkochte motorisering van alle Twingo’s is de 1.5 dCi. Inderdaad, omdat deze vol in de fiscale prijzenpot valt. Ook na 1 juli 2012, want Renault heeft de diesel aangescherpt zodat het voortaan niet meer dan 90 g/km aan CO2 uitstoot (99 g/km voor de GT en Gordini). Met 85 pk en een trekkracht 200 Nm ligt het vermogen relatief hoog voor een dergelijke auto en dus is het allerminst behelpen. Afstemmen van een turbocharger is aan Renault wel besteed want net als de TCe is ook de dCi goed bij de les wanneer je op het gaspedaal gaat staan. De besturing voelt indirect, maar is verrassend scherp zodra het stuurwiel wordt ingedraaid. Ten opzichte van de Gordini (en ook de RS) helt de auto wat meer over, maar daar krijg je een hoger comfort voor terug. Korte oneffenheden worden wat vriendelijker opgevangen en ook kopieert de korte Twingo met het standaardonderstel minder snel het patroon van het wegdek waardoor de koets rustig blijft. Wellicht prettig om te weten is dat de meest vernietigende drempels nog altijd ongegeneerd hard genomen worden. Oh, op de vraag of de milieuvriendelijke diesel daadwerkelijk zo zuinig is als dat Renault doet beloven (4,1 l/100 km) kunnen we geen objectief antwoord geven. Uiteindelijk noteerde de boordcomputer een 5,4 maar laten we hierbij dan niet vergeten te zeggen dat we ons kostelijk hebben vermaakt in en rondom het heuvelachtige en kronkelige Bilbao.

Conclusie
De Renault Twingo stond er al sterk voor en met ingang van het vernieuwde model is dat op basis van de vernieuwingen alleen maar toegenomen. Voor Nederland mag dan een motor (1.2 benzine met 75 pk) vanaf medio volgend jaar teruggezet worden naar de bijtellingklasse van 20%, de Twingo doet nog altijd goede zaken met de diesel 1.5 dCi. Andere hoogtepunten zijn de guitige, maar vooral onderscheidende uitstraling door die nieuwe snuit en het variabele en relatief ruime interieur. Prolongatie verzekerd? Wij zouden niet weten waarom niet.