Alfa Romeo Giulietta

Soms ontkom je er niet aan als de verwachtingen hooggespannen zijn. Onbewust zet je dan een andere bril op. Een denkbeeldig montuur waarmee je reguliere kritische blik wordt uitvergroot. Het is het onvermijdelijke resultaat van meerdere malen teleurgesteld worden. De 159, Brera, Spider en ik zeker zin ook de MiTo …allemaal zeer fraaie auto’s, dat zeker, maar het gemis van dat andere fundamentele gen (lees: rijplezier) van iedere Alfa ontbrak in zekere mate. Dat Alfa Romeo weldegelijk tintelingwekkende auto’s kan bouwen hebben ze meerdere malen bewezen. Vroegere en meer recente Alfa’s zoals de Giulietta´s uit de vorige eeuw, waaraan de huidige zijn naam heeft onleent, de Alfa 75 en 156 lieten het hart van menig autoliefhebber sneller kloppen. Als ultieme blijk van het nog kunnen verscheen de 8C Competizione, een onvervalste geweldenaar die stond voor alles wat Alfa was en zou moeten zijn. Het was ook meteen de laatste Alfa zoals we hem graag zouden wensen (maar dat betaalbaar). Moeder Fiat had inmiddels haar vleugels zo stevig aangedrukt dat zoonlief dreigde te stikken. Invloed uitoefenen is welkom, maar restricties opleggen pakt veelal verkeerd uit. De MiTo is daarvan een goed voorbeeld: kek, functioneel en solide gebouwd maar met middelmatige rij-eigenschappen. Een tweede en vermoedelijk laatste kans om bemind te blijven is de Giulietta. Hoewel de ingrediënten door Fiat aangeleverd zijn is het recept afkomstig van Alfa.

Interieur
We lijken hier wel denigrerend te doen richting Fiat, maar die bouwstenen zijn zo gek nog niet. Gedegen knowhow, bewezen technologie en efficiënte motoren komen voort uit gezond verstand en niet uit emotie. Daar plukt de Giulietta toch even fijn zijn vruchten van. Bedieningsknoppen, schakelaars en goed afleesbare displays zijn dit keer allemaal ergonomisch ondergebracht. De audiobediening als meest gebruikte functie op armhoogte, de klimaatregeling vlak daaronder en het optionele uitklapbare scherm bovenop het dashboard (voor veilig rijden en navigeren nog altijd de perfecte locatie). Als we vervolgens het grafische welkomscherm met 3D-icoontjes krijgen getoond krijgen we een glimlach op ons gezicht. We worden wakker geschud als we door de menu’s klikken. Zo gelikt als het hoofdscherm eruit ziet, zo eenvoudig zijn de menu’s. In plaats daarvan is er aandacht uitgaan naar de gebruikte materialen. Ze voelen stevig aan, de ene wat zachter van stof dan de ander. De meest kwalitatieve liggen direct in het zicht, de iets mindere daarbuiten. Slim, want zodoende kunnen de productiekosten gedrukt worden – met als gevolg de vraagprijs waarover later meer – en laat de Giulietta toch een degelijke indruk achter. Wel twijfelen we over de duurzaamheid van de met rubber beklede tuimelaarschakelaartjes in de middenconsole en de plastic B-stijl-panelen waarop nu al ingegraveerde krassen zitten. Desalniettemin overtuigt het interieur van de Giulietta. Wat betreft het oogstrelende ontwerp kunnen we kort zijn; daar is er in zijn klasse geen tweede van.

Ruimteaanbod
We maakten het al mee met bij de concurrentie en ook de Giulietta is beduidend groter dan de 147, zijn voorganger. Met een lengte van 4,35 meter, breedte van 1,80 meter en een hoogte van 1,46 meter mag de Giulietta zich zelfs de grootste in z’n klasse noemen, alhoewel dit helaas in de binnenruimte niet volledig tot uiting komt. Mede dankzij de nogal uit de kluiten gewassen voorstoelen is het achterin inschikken en de sterk aflopende daklijn neemt de nodige hoofdruimte weg bij mensen boven de 1,90 meter. De bewegingsvrijheid is gegund aan de bestuurder en z’n passagier die juist alle vrijheid hebben. Zij zitten lekker diep verzonken en kunnen goed weg met hun schouders en ledematen.
De interieuromgeving is overwegend donker van kleur. Een bewuste keus van de ontwerpers want hier wordt een afgeschermd gevoel mee gecreëerd. De hoge deurpanelen en het beperkte glasoppervlak versterken dit nog eens waardoor de bestuurder als het ware wordt opgedrongen zijn concentratie op hetgeen wat voor hem gebeurd te houden. Een correcte stimulering. De bagageruimte heeft een inhoud van 350 liter, een gemiddeld volume, en mocht dit niet genoeg zijn dan kun je de achterbank in 60/40 verhouding neerklappen of een beroep doen op het immens diepe dashboardkastje waarin met gemak een stel limonadeflessen verdwijnen.

Rijden
In de intro haalden we het al even aan: een Alfa Romeo valt of staat met de mate van rijprestaties. Dat is de filosofie en de beleving die het merk gedurende het honderd jarige bestaan heeft achtergelaten bij het publiek. Een krachtige identiteit waarin Alfa afgelopen decennia meerdere malen verzuimde dit te handhaven en velen het geloof in het Alfisme verloren. Meer dan ooit tevoren drukt de redding hiervan dus op de schouders van de Giulietta, en om je maar meteen te verlossen van de hooggespannen verwachtingen: Alfa kan het nog! De Giulietta laat zich prettig om iedere bocht vouwen en door de verfijnde stuurbekrachtiging is de communicatie met de voorwielen veel meer betrokken dan bij de MiTo. Plaats de standaard aanwezige DNA-selector in “Dynamic” en de lol kan helemaal niet meer op. Het elektronische differentieel – Q2 bij Alfa genaamd – wordt geactiveerd, de stuurbekrachtiging geeft nog meer weerstand en de reactie op het gaspedaal is op z’n zachts gezegd explosief. In deze modus heeft de Giulietta er altijd zin in. Zo hoort een Alfa te zijn: vurig, levendig en spannend.

Potente motoren
De gewenste rijprestaties zijn opnieuw op het conto van Fiat te schrijven omdat zij het compleet nieuwe platform voor de Giulietta aanleverden. De motorenlinie komen uit de schappen van Fiat Powertrain Technologies. De reeks bestaat uit vijf benzinevarianten en vier diesels. Klapper van het hele gamma is de 1.4 liter Turbo met het MultiAir principe. Goed voor een sportieve 170 pk, maar met 134 g/km CO2 per kilometer schoon genoeg voor een A-label en 20% bijtelling bij zakelijk gebruik. Alfa verwacht hier veel van. Wij reden echter met een diesel, de 2.0 JTDm met eveneens 170 pk. Wat een krachtpatser is dit zeg. Altijd is er die overvloedige trekkracht van 320 Nm, altijd die subtiele duw in de rug. De motor levert vanaf zeer lage toerentallen al zoveel trekkracht dat vanuit stilstand optrekken in de 3de versnelling zonder enige vorm van nukkig gedrag gepaard gaat. Eenmaal de kruissnelheid is het de trefzekere bak in zes gooien en in principe hoef je niet meer terug te schakelen om te anticiperen. Dit schakelluie karakter is ook gunstig voor het verbruik. Alfa claimt zelf een gemiddelde van 4,7 l/ 100, wij haalden alsnog een respectabele 5,8 l/100 km zonder het gebruik van het start/stop-systeem en het opvolgen van de schakelindicator.

Prijsstelling
Een reden waarom Alfa ook altijd hoog scoort op de begeringsmeter is het vragen van aantrekkelijke aanschafprijzen. En bij de Giulietta hebben ze dit gehandhaafd. Geen tegenstrever die zich met dezelfde toeters en bellen te koop zet voor € 23.950,-. Alfa’s DNA-systeem, Q2 differentieel, airconditioning, cruise control, LED-dagrijverlichting, elektrisch bedienbare buitenspiegels en ramen vóór, een start/stop-systeem en niet te vergeten het bloedmooie design behoren allemaal tot de standaarduitrusting. Want daarover hebben we ’t nog niet eens gehad. Eigenlijk is het exterieur ook niet in woorden samen te vatten, want we zouden superlatieven tekort komen. We laten het hier dan ook bij.

Alfa is back!
Na alle politieke beloftes van Alfa stonden we enigszins sceptisch tegenover de komst van deze nieuweling. Maar nu we de Giulietta beter hebben leren kennen zijn we blij mee te kunnen delen dat Alfa weer helemaal terug is. De Giulietta is niet noemenswaardig een betere auto dan zijn rivalen, maar biedt wel de kernwaarden die Alfa zo geliefd hebben gemaakt. De Alfa Romeo Giulietta is warmbloedig, brutaal, naïef en vooral belissimo!